Studies in Medical Sciences
مجله مطالعات علوم پزشکی
Studies in Medical Sciences
Medical Sciences
http://umj.umsu.ac.ir
37
journal37
2717-008X
2717-008X
10.61186/umj
fa
jalali
1389
2
1
gregorian
2010
5
1
21
1
online
1
fulltext
fa
تاثیر روان نمایشگری بر افزایش تمایز یافتگی فرد از خانوده در دانشجویان پرستاری
THE STUDY OF EFFECTIVNESS OF PSYCHDRAMA ON INCREASING INDIVIDUAL SELF DIFFRENTIATION OF ORIGINAL FAMILY IN FEMALE NURSING STUDENTS
آناتومی
آناتومی
پژوهشي(توصیفی- تحلیلی)
Research
تاریخ دریافت16/4/88 تاریخ پذیرش: 12/7/88
چکیده
پیش زمینه و هدف: روان نمایش گری به خاطر استفاده از شیوه های عملی و نمایشی بجای صحبت کلامی صرف در درمان و توانایی بازسازی مسائل عمیق گذشته فرد، از پتانسیل بالایی برای افزایش تمایز یافتگی افراد و هدایت آن ها به سوی یک زندگی سالم برخوردارست. پژوهش حاضر، با هدف بررسی تاثیر
گروه های روان نمایشگری بر افزایش تمایزیافتگی فرد از خانواده، در دانشجویان دختر پرستاری صورت گرفت.
مواد و روش کار: نمونه پژوهش، 20 نفر دانشجوی دختر بودند (10 نفر برای هر یک از گروه های آزمایش و کنترل) که از طریق نمونه گیری خوشه ای انتخاب شد. 12 جلسه گروه سایکودرام 5/1 ساعته، با فاصله زمانی دو بار در هقته برای گروه آزمایش اجرا شد و گروه گواه، رویکردی دریافت نکرد. پس از پایان جلسات روان نمایش گری، پرسش نامه مذکور در هر دو گروه اجرا شد (پس آزمون). پردازش داده های پژوهش، با استفاده از آمار توصیفی و آزمون تی برای گروه های مستقل انجام گرفت.
یافته ها: گروه های سایکودرام توانست تمایزیافتگی دانشجویان را در مقیاس کلی و چهار خرده مقیاس پرسش نامه ای افزایش دهد. روش "روان نمایشگری" توانسته در افزایش سطح واکنش پذیری عاطفی دانشجویان، سطح جایگاه من و سطح کاهش گریز عاطفی دانشجویان، نسبت به کاهش ارتباط (هم آمیختگی) با دیگران در دانشجویان موثر واقع شود.
بحث و نتیجه گیری: روان نمایش گری با توجه به ویژگی های منحصربه فردش، می تواند روش درمانی بسیار مؤثری در افزایش تمایزیافتگی باشد. همچنین
می تواند با اجرای صحنه هایی از مواجهه با خانواده و تمرین های رفتاری، اضطراب فرد را برای رویاروئی مجدد با خانواده اصلی کاهش دهد.
کلید واژه ها: روان نمایش گری، تمایز یافتگی، خانواده
مجله پزشکی ارومیه، دوره بیست و یکم، شماره اول، ص 52-42، بهار 1389
آدرس مکاتبه: ارومیه، دانشگاه پیام نور ارومیه تلفن: 3824511-0441
Email: Dr.A.Solan@gmail.com
Received: 7 July, 2009 Accepted: 4 Oct, 2009
Abstract
Background & Aims: Psychodrama is a form of human development which explores, through dramatic action, the problems, issues, concerns, dreams and highest aspirations of people, groups, systems and organizations. It is mostly used as a group work method. This research was to study the effectiveness of psychodrama group therapy on increasing the individual self-differentiation from the family of origin on female nursing students.
Materials & Methods: The samples consisted of twenty female university students being divided into an experimental and a control group through cluster sampling. The experimental group was treated with twelve psychodrama group sessions (1.5 hour per session) the control group received no treatment. Related data were gathered using a questioner and then were analyzed by descriptive statistics and T-test.
Results: Psychodrama group therapy increased students’ overall scale and four subscales of the questionnaire. It enhanced participants' emotional responsiveness and helped to discover the true self avoiding emotional triggering.
Conclusion: Psychodrama group therapy was effective on increasing self-differentiation of nursing students.
Keywords: Psychodrama, Self-differentiation, Family
Address: Psychology Department, Payamnoor University, Urmia, Iran Tel: (+98441) 3824511
Email: akbar.soleymannejad@gmail.com
Source: Urmia Med J 2010: 21(1): 101 ISSN: 1027-3727
روان نمایشگری، تمایز یافتگی، خانواده
Psychodrama, Self-differentiation, Family
42
52
http://umj.umsu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-3-104&slc_lang=fa&sid=1
Akbar
Soleimannejad
اکبر
سلیمان نژاد
Dr.A.Solan@gmail.com
370031947532846002376
370031947532846002376
Yes