TY - JOUR T1 - IDENTIFICATION OF CULTIVABLE BACTERIA SPECIES PRESENT IN OUTLET OF WATER TREATMENT SYSTEMS OF HEMODIALYSIS CENTERS TT - شناسایی جنس‌های باکتریایی قابل کشت موجود در آب خروجی از سیستم‌های تصفیه آب مراکز همودیالیز JF - URMIAMJ JO - URMIAMJ VL - 26 IS - 8 UR - http://umj.umsu.ac.ir/article-1-3104-fa.html Y1 - 2015 SP - 672 EP - 680 KW - Hospital KW - Hemodialysis KW - Bacterial quality KW - Water treatment device KW - Point of use N2 - سیده معصومه ابراهیمی[1]، محمدرضا فرشچیان[2]، رضا دهقانزاده ریحانی*[3]، زهره شیری[4]، سیده مریم سیدموسوی[5] تاریخ دریافت 11/04/1394 تاریخ پذیرش 26/06/1394 چکیده پیش‌زمینه و هدف: کیفیت میکروبی آب مورداستفاده در مراکز دیالیز خون ازنظر پزشکی دارای اهمیت ویژه‌ای است. این مطالعه باهدف شناسایی باکتری‌های قابل‌کشت در آب خروجی از سیستم‌های تصفیه آب مراکز همودیالیز وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام شد. مواد و روش کار: این مطالعه توصیفی - مقطعی در سه مرکز همودیالیز بیمارستانی در سال 1393 انجام گرفت. تعداد 24 نمونه از ورودی و خروجی سیستم تصفیه آب برداشت گردید. کیفیت باکتریایی نمونه‌ها به‌وسیله آزمایش باکتری‌های کلیفرم کل و مدفوعی، شمارش بشقابی باکتری‌های هتروتروفیک به روش فیلتراسیون غشایی با محیط کشت بلاد آگار و باکتری‌های گرم منفی به روش فیلتراسیون غشایی با محیط کشت EMB آگار تعیین شد. کلنی‌های جداشده با آزمایشات بیوشیمیایی استاندارد تشخیص داده شدند. یافته‌ها: میانگین pH، درجه حرارت و کلر باقیمانده در نمونه‌های خروجی به‌ترتیب برابر 9/6، 5/14 درجه سانتی‌‌گراد و صفر میلی‌‌گرم در لیتر به‌دست آمد. باکتری‌های کلیفرم کل و مدفوعی در نمونه‌های ورودی منفی، ولی در نمونه‌های خروجی در یکی از مراکز مثبت بود. تعداد باکتری‌های هتروتروف در نمونه‌های خروجی در دو مرکز بیش از استاندارد انجمن توسعه تجهیزات پزشکی بود. باکتری‌های گرم منفی بیشترین فراوانی را در تمامی نمونه‌ها داشتند. سودوموناس‌ها و انتروباکترها از بیشتر نمونه‌ها ایزوله شدند. نتیجه­گیری: نتایج مطالعه نشان می‌دهد که سیستم‌های تصفیه آب موجود در بخش‌های دیالیز بیمارستان‌ها کارآیی لازم برای تأمین آب مطابق با استاندارد میکروبی را ندارند.   [1] دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران [2] کارشناس ارشد پارازیتولوژی، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران [3] دانشیار،گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران (نویسنده مسئول) [4] کارشناس ارشد میکروبیولوژی، گروه میکروبیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران [5] دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران M3 ER -