TY - JOUR T1 - TT - بررسی مقایسه ای حساسیت روش های تشخیصی گسترش مرطوب و کشت دیاموند در شناسایی انگل تریکوموناس واژینالیس و میزان ارتباط بین آلودگی و یافته های بالینی JF - URMIAMJ JO - URMIAMJ VL - 15 IS - 1 UR - http://umj.umsu.ac.ir/article-1-105-fa.html Y1 - 2004 SP - 9 EP - 15 N2 - پیش زمینه و هدف: تریکوموناس واژینالیس، تک یاخته یوکاریوت تاژکداری است که در مجاری ادرار و سرویکس و فورنیکس خلفی واژن افراد آلوده دیده می شود. بیماری ناشی از آن را تریکومونیازیس می نامند. متداولترین روش تشخیص انگل روش آزمایش میکروسکوپیک گسترش مرطوب با حساسیتی در حدود 60 درصد می باشد. این مطالعه به بررسی مقایسه ای حساسیت روش های تشخیصی آزمایشگاهی آزمایش گسترش مرطوب و کشت انگل در محیط کشت دیاموند در شناسایی انگل تریکوموناس واژینالیس پرداخته است. مواد و روش: در این مطالعه ترشحات واژن 420 زن مراجعه کننده به مرکز بهداشت شماره 15 دانشگاه علوم پزشکی ارومیه به دو روش آزمایش گسترش مرطوب به عنوان روش روتین تشخیصی و محیط کشت دیاموند به عنوان روش استاندارد طلایی تشخیص انگل مورد بررسی قرار گرفت و نتایج هر دو آزمایش با هم مقایسه گردید.یافته ها: از 420 نمونه مورد بررسی در روش گسترش مرطوب 11 مورد (2.6%) از نظر وجود انگل دارای آزمایش مثبت بودند در حالی که نتایج آزمایش کشت انگل آلودگی به انگل را در 10 مورد (2.4%) از مجموع موارد نشان داد. در این مطالعه میزان حساسیت آزمایش گسترش مرطوب و کشت در محیط کشت دیاموند به ترتیب 100% و 90.9% به دست آمد. همچنین نتایج بررسی های آماری نشان داد که بین میزان آلودگی و یافته های بالینی از نظر آماری ارتباط معنی داری وجود دارد (P M3 ER -