پیش زمینه و هدف: برخی محققان توصیه می‌کنند که هنگام تهویه توسط بگ و ماسک در بیماران بدون دندان، دندان‌های مصنوعی در محل خود جاگذاری شوند. در این تحقیق، ما روش کارآمدتری را توصیه می‌کنیم.

مواد و روش‌ها: در یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده یک‌سویه کور، 200 بیمار دارای دندان مصنوعی (بالای 55 سال) را در دو گروه وارد مطالعه کردیم. پس از القاء بیهوشی در هر گروه، در گروه I، دندان‌های مصنوعی خارج شده و در هر فضای بوکال، یک عدد گاز هشت لایه‌ای 10×10 سانتی‌متری که چهار لا شده است و نیز یک راه هوایی با اندازه مناسب مابین گازها قرار داده شد. در گروه II پس از خارج نمودن دندان‌های مصنوعی، بدون قرار دادن گاز، فقط یک راه هوایی با اندازه مناسب قرار گرفت. سپس هر دو گروه توسط بگ و ماسک تهویه شدند و موفقیت  تهویه توسط بگ و ماسک در هر دو گروه اندازه‌گیری شد. میزان موفقیت به روش تی تست توسط نرم افزار SPSS16 بررسی شد.

یافته‌ها: از بیماران گروهI  که گاز تا شده در فضای بوکال قرار داده شده بود، 91 نفر (91درصد) تهویه با بگ و ماسک موفق داشتند و در مقابل 41 نفر (41درصد) از بیماران گروه II تهویه با بگ وماسک موفق داشتند که تفاوت بین آن‌ها معنی‌دار بود (odds ratio 0.06, 95% CI= 0.03–0.15, P= 0.0001).

بحث و نتیجه گیری: قرار دادن گاز فشرده تا شده در فضای بوکال بیماران بدون دندان پس از القاء بیهوشی باعث بهبود قابل توجه تهویه با بگ وماسک می‌شود