دوره 16، شماره 3 - ( مهر 1384 )
جلد 16 شماره 3 صفحات 15-9 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
ستوده مسعود ، دل خواه تورج . بررسی ارتباط بین بروز پروتیین های حاصل از ژن های P53، P16، ای کادهرین و بتاکاتنین با عوامل تعیین کننده پیش آگهی در 50 مورد آدنوکارسینوم معده با استفاده از ایمونوهیستوشیمی و آرایه بافتی. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1384; 16 (3) :9-15
چکیده: (11927 مشاهده)
پیش زمینه و هدف: آدنوکارسینوم معده از فراوان ترین و بدخیم ترین سرطان ها است. تشخیص زودرس بیماری، در شیوه درمان و میزان بقای بیماران بسیار موثر است. در سال های اخیر ژن های متعددی معرفی شده‌اند که احتمال ارتباط نحوه بروز (Expression) آن ها با پیش‌اگهی وبقای بیمار مطرح شده است.هدف اصلی از این مطالعه، چگونگی بروز پروتیین های حاصل از ژن های ای کادهرین، بتاکاتنین، P53 و P16 در سلول های آدنوکارسینوم معده از طریق ایمونوهیستوشیمی و تکنیک آرایه بافتی (Tissue Array) می‌باشد.مواد و روش: در این بررسی 50 بلوک پارافینی از بیماران مبتلا به آدنوکارسینوم معده موجود در فایل بخش پاتولوژی بیمارستان دکتر شریعتی تهران انتخاب و مناطق مناسب روی آن ها علامت گذاری شد. با استفاده از ابزار پانج به قطر 4 میلی متر، از مناطق مورد نظر روی هر بلوک نمون های جدا شده و نمونه ها با حفظ نظام شماره گذاری در بلوک آرایه بافتی قرار داده شدند. پس از برش رنگ آمیزی H&E و ایمونوهیستوشیمی جهت مارکر های مزبور انجام شد.یافته ها: چگونگی بروز پروتیین های بتا کاتین و P16 با وجود متاستاز به گره های لنفی ناحیه‌ای ارتباط آماری مثبت نشان داده است (P<0.05) همچنین بروز پروتیین P53 با میزان تمایز تومور ارتباط آماری داشت هاست بدین معنی که در تومور های با تمایز کمتر، P53 به میزان بیشتری بروز یافته است.نتیجه گیری: در مطالعه حاضر با توجه به عدم پیگیری وضعیت بیماران و عدم اطلاع از مدت بقای ایشان پس از تشخیص ارتباط نحوه بروز این پروتیین ها با پیش آگهی بر اساس متاستاز به گره های لنفی موضعی، تمایز تومور و محل تومور، به طور غیر مستقیم بررسی شده است. پیشنهاد می شود با پیگیری بیماران، در مطالعات آینده نگر ارتباط نحوه بروز پروتیین های نامبرده با میزان بقای بیماران مورد بررسی قرار گیرد، و در مرحله بعد در صورت اثبات وجود ارتباط بین نحوه بروز این پروتیین ها و پیش آگهی، تلاش برای اندازه گیری این پروتیین ها در سرم به عنوان مارکرسرمی پیش آگهی با تشخیص زود رس ادامه یابد.
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) |
موضوع مقاله:
عمومى
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
