دوره 16، شماره 3 - ( مهر 1384 )                   جلد 16 شماره 3 صفحات 15-9 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

تقی ‏زاده افشاری علی ، شیرپور علیرضا ، فرشید امیرعباس ، علامه عبدالامیر ، رسمی یوسف ، سعادتیان رامین . تاثیر زنجبیل بر ظرفیت آنتی اکسیدانتی پلاسما، پراکسیداسیون چربی‌ ها و نفروپاتی ناشی از دیابت در موش‌ های رت دیابتی شده. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1384; 16 (3) :9-15

URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-94-fa.html


چکیده:   (11773 مشاهده)
پیش زمینه و هدف: امروزه استرس اکسیداتیو و رادیکال‌ های آزاد ناشی از آن به عنوان یک عامل مهم در پاتوژنی ناشی از دیابت شناخت می‌شود. در این مطالعه تاثیر پودر زنجبیل بر نفروپاتی ناشی از دیابت، ظرفیت آنتی اکسیدانتی پلاسما و پراکسیداسیون لیپید ها مورد بررسی قرار گرفته است.مواد و روش‌: در مطالعه 18 قطعه موش رت نر نژاد وستار با میانگین وزنی 250±20 گرم انتخاب شدند. 16 قطعه از رت‌ ها با تزریق زیر صفاقی استرپتوزوتوسین (STZ) با دوز 60 mg/kg دیابتی شدند. رت‌ ها به 3 گروه 8 تایی شامل گروه غیر دیابتی (ND) گروه دیابتی درمان نشده DNT و گروه دیابتی درمان شده با زنجبیل (D+G) تقسیم شدند. گروه دیابتی درمان شده با زنجبیل همراه با غذای مصرفی شبانه روزی پودر زنجبیل به میزان 5% غذا دریافت می کردند. بعد از 8 هفته تمام رت‌ ها با تزریق زیر صفاقی هیدرات کلرال 10% به میزانcc 0.5‍‍ به ازای هر 100 گرم وزن بدن بیهوش شدند از تمام رت‌ ها خون گیری از طریق قلب انجام گرفت و بعد از باز کردن حفره شکم کلیه‌ ها برداشته شدند و در محلول فرمالین بافری 10% قرار گرفتند. پلاسما و گلبول‌ های قرمز نمونه‌ های خونی به وسیله سانتریفوژ کردن از هم جدا شدند. ظرفیت آنتی اکسیدانتی پلاسما به روش FRAP و میزان مالون دی آلدیید (MDA) غشا گلبول قرمز به عنوان شاخص پراکسیداسیون لیپید ها مورد سنجش قرار گرفتند. نمونه‌ های کلیوی نیز بعد از برش‌ گیری و رنگ‌ آمیزی، از نظر تغییرات ساختمان گلومرولی و توبولی و پرولیفراسیون سلول‌ های فوکال مورد مطالعه قرار گرفتند.یافته‌ ها: میزان MDA در موش‌ های سالم، دیابتی و دیابتی درمان شده با زنجبیل به ترتیب 6.6±126.4 و 17.2±254.26 و 7.4±62.048 نانومول برگرم هموگلوبین بود. در گروه دیابتی درمان شده با زنجبیل کاهش معنی‌ دار میزان MDA نسبت به دو گروه اول نشانگر کاهش پراکسیداسیون لیپید ها در این گرو هاست (P<0.01).ظرفیت آنتی اکسیدانتی نیز در سه گروه ذکر شده به ترتیب 23.33±582.7 ، 23.79±586.2 و 19.58±763.5 میلی مولار در لیتر بود. ظرفیت آنتی اکسیدانتی پلاسما در گروه درمان شده با زنجبیل نسبت به دو گروه اول افزایش معنی‌ دار نشان داد (P<0.05).در موش‌ های دیابتی درمان نشده پرولیفراسیون منتشر گلومرولی و تورم سلولی منتشر و تغییرات هپارینه مشاهده شد. همچنین دارای دیواره عروق ضخیم بودند. این تغییرات درموش‌ های رت تحت درمان با زنجبیل تخفیف محسوس نشان می‌دهند.بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که پودر زنجبیل سبب کاهش پراکسیداسیون لیپید ها، افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانتی پلاسما و تخفیف نفروپاتی کلیوی می‌شود.
     
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) | موضوع مقاله: عمومى

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله مطالعات علوم پزشکی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Studies in Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb