پیش زمینه و هدف: تامین امنیت غذایی جامعه یکی از اهداف کلان برنامه ریزی‌های توسعه اقتصادی اجتماعی است. تعداد افراد دچار ناامنی غذایی در 70 کشور فقیر جهان در طی سال 2006 الی 2007 از 849 میلیون به 982 میلیون نفر افزایش یافته است. این مطالعه به منظور تعیین شیوع و عوامل موثر بر ناامنی غذایی خانوار انجام شد.

مواد و روش کار: این مطالعه به روش مقطعی-تحلیلی در دهستان قره سوی شهرستان خوی انجام شد. از 3700 خانوار منطقه حدود 2500 خانوار وارد پژوهش شدند. با استفاده از پرسش‌نامه کوتاه شش سوالی که اعتبار و روایی آن در مطالعات داخلی تایید شده بود وضعیت امنیت غذایی خانوارها سنجش شد. برای بررسی عوامل موثر بر ناامنی غذایی از پرسش‌نامه محقق ساخته استفاده شد. برای تجزیه تحلیل داده‌ها از نرم افزار SPSS و آزمون‌های رگرسیون لجستیک تک متغیره و چند متغیره استفاده شد.

یافته‌ها: شیوع ناامنی غذایی در منطقه مورد مطالعه 4/59درصد می‌باشد. نتایج نشان داد که باا فزایش تعداد مراکز ارائه مواد غذایی در روستا، زیربنای مسکونی و تعداد اتاق ناامنی غذایی خانوار کاهش و برعکس با افزایش فاصله روستا از شهر ناامنی غذایی خانوار افزایش می‌یابد وضعیت مسکن، وضعیت خودرو، وضعیت والدین (تک والد بودن یا دو والد بودن)، وضعیت درآمد ماهانه خانوار ازدیگر عوامل موثر بر امنیت غذایی خانوار است.

بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشانگر تاثیر عوامل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بر امنیت غذایی خانوار و شیوع بالای ناامنی غذایی در منطقه است. انجام مطالعات بیشتر به‌منظور ریشه‌یابی این مشکل و ارائه راهکارهای عملی برای کاهش آن امری ضروری به‌نظر می‌رسد.