پیش زمینه و هدف: استفاده از آنتی بیوتیک‌ها در صنعت طیور به دلیل ایجاد باقیمانده­های دارویی در فرآورده‌های خوراکی آن‌ها سبب نگرانی روزافزون مصرف کنندگان شده است. هدف از این مطالعه ارزیابی و مقایسه باقیمانده انروفلوکساسین در بافت‌های طیور کشتار شده در استان‌های شمال غرب ایران با دو روش F.P.T و ELISA می‌باشد.

مواد و روش کار: در این مطالعه بافت‌های عضله، کبد و کلیه 160 لاشه طیور گوشتی از استان‌های شمال غرب ایران شامل آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی و اردبیل جمع آوری و جهت تعیین باقیمانده انروفلوکساسین از روش‌های میکروبی F.P.T و شیمیایی ELISA استفاده گردید.

یافته‌ها: براساس نتایج حاصله از روش F.P.T تعداد 28 لاشه از مجموع 160 لاشه مورد بررسی واجد باقیمانده انروفلوکساسین بودند. تست الایزا نشان داد که از 28 لاشه مثبت در روش F.P.T ، تعداد 24 نمونه کبد، 7 نمونه کلیه و 4 نمونه عضله دارای باقیمانده انروفلوکساسین بالاتر از حد مجاز تعریف شده (MRL) برای این آنتی بیوتیک بود. حداکثر و حداقل انروفلوکساسین شناسایی شده به وسیله الایزا به ترتیب در بافت کبد به میزان ng/g 31/659 و در عضله به میزان ng/g 10 بود.

بحث و نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که انروفلوکساسین بطور وسیعی در منطقه شمال غرب ایران به ویژه استان آذربایجان غربی مورد استفاده قرار گرفته و به نظر می‌رسد دوره منع مصرف این آنتی بیوتیک به درستی اعمال نمی‌شود.