پیش زمینه و هدف: انسداد بینی یکی از شایعترین شکایاتی میباشد که افراد در نتیجه آن به متخصصین بینی مراجعه میکنند. در میان علل مختلف مسبب انسداد بینی هیپرتروفی کورنه تحتانی و انحراف سپتوم شایعترین علت انسداد بینی میباشند. فنهای مختلف جراحی در این زمینه وجود دارد. هدف از این مطالعه مقایسه دو روش مورد استفاده در جراحی کورنه تحتانی در ضمن سپتوپلاستی میباشد که یکی برداشتن کورنه تحتانی و دیگری شکستن به خارج کورنه تحتانی میباشد.
مواد و روش کار: این مطالعه به صورت کار آزمایی بالینی طی سالهای 87 و 88 در بیمارستان امام رضا تبریز انجام گرفته است. تعداد 100 بیمار با انسداد بینی در زمینهی انحراف سپتوم و هیپرتروفی کورنه تحتانی در دو گروه 50 نفری بهطور یک در میان تحت جراحی برداشتن کورنه تحتانی و شکستن به خارج کورنه قرار گرفتند. بیماران 2 هفته و3 ماه بعد جراحی ویزیت شدند. ارزیابی نتایج با رینوسکوپی قدامی و خلفی و پر کردن پرسشنامه علایم بینی و ثبت بهبود علایم گلاسکو انجام شد.
یافتهها: نتایج دو روش در رفع انسداد بینی تفاوت معنیداری با هم نداشتند. خونریزی به طور معنیداری در گروهی که تحت برداشتن کورنه تحتانی (24درصد) قرار گرفته بودند بیشتر از گروهی بود که تحت شکستن به خارج کورنه تحتانی (4درصد) قرار گرفته بودند. عوارض دیررس با نمرهی 86/1درشکستن به خارج در سیستم امتیازدهی گلاسکو در مقایسه با نمره 54/2 در برداشتن کورنه تحتانی به طور معنیداری مطلوبتر بود.
بحث و نتیجه گیری: با توجه به کارایی تقریباً برابر دو روش در بر طرف کردن انسداد بینی و کمتر بودن عوارض بعد از جراحی در روش شکستن به خارج کورنه تحتانی نسبت به برداشتن کورنه تحتانی این روش میتواند جایگزین روش برداشتن کورنه تحتانی در جراحی جهت کاهش حجم کورنه تحتانی همزمان با سپتوپلاستی گردد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |