پیش زمینه و هدف: سیاه زخم (Anthrax) از بیماری های مشترک بین انسان و دام می باشد این بیماری به وسیله باسیل گرم مثبت هوازی به نام باسیلوس آنتراسیس ایجاد می شود. 95% سیاه زخم ها پوستی، حدود 5% تنفسی و با شیوع کمتر گوارشی و به ندرت مننژیت و باکتریمی دیده می شود. در موارد مننژیت و سپتی سمی سیاه زخم، کانون اولیه عفونت پوستی یا تنفسی و یا گوارشی بایستی وجود داشته باشد، که باکتری از طریق انتشار خونی و یا لنفاتیک به سیستم عصبی مرکزی رسیده و تابلوی مننژیت را ایجاد نماید. در گزارش حاضر بیمار مورد معرفی، بدون کانون اولیه عفونت، تابلوی مننژیت و سپتی سمی مشاهده شده است.شرح حال: بیمار خانمی است 27 ساله، ساکن روستا، با سابقه مثبت تماس با دام، بدون سابقه قبلی با اختلال هوشیاری و تب بالا و با احتمال مننژیت حاد بستری گردید. سابقه علایم تنفسی، گوارشی و یا زخم مشکوک پوستی را نداشت. با تشخیص اولیه مننژیت حاد باکتریال کشت خون و کشیدن مایع مغزی – نخاعی (LP) انجام و درمان اولیه تجربی شروع گردید. بیمار 36 ساعت بعد از بستری فوت کرد. جواب دو نوبت کشت خون و کشت مایع مغزی – نخاعی باسیلوس آنتراسیس گزارش گردید.بحث و نتیجه گیری: بایستی در بیماران با تابلوی مننژیت حاد و بخصوص با سابقه تماس با دام، به رغم نداشتن علایم اولیه تنفسی، گوارشی و زخم مشکوک پوستی، به فکر مننژیت کشنده سیاه زخم باشیم.

واژه‌های کلیدی: باسیلوس آنتراسیس، مننژیت، سپتی سمی