دوره 32، شماره 12 - ( اسفند 1400 )
جلد 32 شماره 12 صفحات 926-919 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mahmoudzadeh H, Abbasi E, Nikibakhsh A A, Ghader S, Rasoli J. Comparison of the Effects of Potassium Polycitrate with No Treatment on Microlithiasis of the Infants Referred to a Pediatric Nephrology Clinic. Studies in Medical Sciences 2022; 32 (12) :919-926
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-5751-fa.html
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-5751-fa.html
محمود زاده هاشم، عباسی عزت اله، نیکی بخش احمد علی، قادر سودا، رسولی جواد. مقایسه ی تاثیر پلی سیترات پتاسیم در میکرولیتیازیس با درمان غیردارویی در شیرخواران مراجعه کننده به درمانگاه های نفرولوژی اطفال. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1400; 32 (12) :919-926
استادیار گروه نرولوژی اطفال، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران (نویسنده مسئول) ، Ezatolahabasi1353@gmail.com
چکیده: (4120 مشاهده)
پیش زمینه و هدف: میکرولیتیازیس یک اختلال شایع در کودکان می‌باشد که به صورت رسوبات هیپراکودر نواحی لگنچه,حالب و کالیسها تعریف می‌شود که کمتر از 3 میلی متر قطر دارند. پتاسیم سیترات یکی از داروهای مورد استفاده در نفرولیتیازیس است. سیترات از تشکیل رسوبات کلسیم جلوگیری می کند. هم‌چنین، کریستال‌های کلسیم اگزالات را مهار می کند که می تواند هسته ای برای سنگ های کلیه باشد. این مطالعه تاثیرپلی سیترات پتاسیم در میکرولیتیازیس با درمان غیردارویی را مقایسه نموده است .
مواد و روش کار: به صورت توصیفی گذشته نگر ١1٢ بیمار درمانگاهی بررسی شدند. کودکان زیر2 سالی که در سونوگرافی، میکرولیتیازیس در کلیه یا مجاری ادراری داشتند، وارد مطالعه شدند. بیماران به طور تصادفی در دو دسته قرار گرفتند: گروه اول محلول سیترات پتاسیم به میزان یک تا دو میلی اکی‌والان به ازای هرکیلوگرم وزن بدن روزانه به مدت دو ماه دریافت کردند و گروه دوم داروی خاصی دریافت نکردند. پیگیری در فاصله هر دو ماه به مدت شش ماه و با استفاده از سونوگرافی توسط یک نفر رادیولوژیست ماهر و با یک دستگاه سونوگرافی ثابت انجام شد.
یافته‌ها: میانگین سن برابر با 27/2 ± 13/4 ماه بود. میانگین وزن برابر با 36/1 ± 62/6 کیلوگرم براساس نتایج مطالعه به طور معناداری کاهش سایز یا تعداد سنگ در یک یا هر دو کلیه در دریافت کنندگان محلول پلی سیترات بیشتر بوده و افزایش سایز یا تعداد سنگ در یک یا هر دو کلیه در بیماران غیردریافت کننده پلی سیترات بیشتر بوده است (001/0 > P).
نتیجه گیری: براساس نتایج مطالعه ما مشخص گردید فاکتورهایی نظیر سن، جنس، وزن فعلی، وزن بدو تولد و نوع تغذیه در بهبود و کاهش سایز و تعداد سنگ تاثیر ندارند. اما در گروه دریافت کننده محلول پلی سیترات پتاسیم به طور معناداری کاهش سایز و تعداد سنگ در مقایسه با گروه غیر دریافت کننده پلی سیترات وجود داشت.
مواد و روش کار: به صورت توصیفی گذشته نگر ١1٢ بیمار درمانگاهی بررسی شدند. کودکان زیر2 سالی که در سونوگرافی، میکرولیتیازیس در کلیه یا مجاری ادراری داشتند، وارد مطالعه شدند. بیماران به طور تصادفی در دو دسته قرار گرفتند: گروه اول محلول سیترات پتاسیم به میزان یک تا دو میلی اکی‌والان به ازای هرکیلوگرم وزن بدن روزانه به مدت دو ماه دریافت کردند و گروه دوم داروی خاصی دریافت نکردند. پیگیری در فاصله هر دو ماه به مدت شش ماه و با استفاده از سونوگرافی توسط یک نفر رادیولوژیست ماهر و با یک دستگاه سونوگرافی ثابت انجام شد.
یافته‌ها: میانگین سن برابر با 27/2 ± 13/4 ماه بود. میانگین وزن برابر با 36/1 ± 62/6 کیلوگرم براساس نتایج مطالعه به طور معناداری کاهش سایز یا تعداد سنگ در یک یا هر دو کلیه در دریافت کنندگان محلول پلی سیترات بیشتر بوده و افزایش سایز یا تعداد سنگ در یک یا هر دو کلیه در بیماران غیردریافت کننده پلی سیترات بیشتر بوده است (001/0 > P).
نتیجه گیری: براساس نتایج مطالعه ما مشخص گردید فاکتورهایی نظیر سن، جنس، وزن فعلی، وزن بدو تولد و نوع تغذیه در بهبود و کاهش سایز و تعداد سنگ تاثیر ندارند. اما در گروه دریافت کننده محلول پلی سیترات پتاسیم به طور معناداری کاهش سایز و تعداد سنگ در مقایسه با گروه غیر دریافت کننده پلی سیترات وجود داشت.
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) |
موضوع مقاله:
کودکان (عمومی)
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
