دوره 33، شماره 1 - ( فروردین 1401 )                   جلد 33 شماره 1 صفحات 26-19 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


متخصص زنان و زایمان، گروه زنان و زایمان، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان، ایران (نویسنده مسئول) ، lida.garrosi@gmail.com
چکیده:   (1158 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: علی‌رغم شیوع بالا و اهمیت زیاد میوم رحمی، تاکنون اتیولوژی مشخصی برای آن به اثبات نرسیده است. این مطالعه باهدف ‌بررسی عوامل مرتبط با بروز میوم رحمی در خانم‌های سنین باروری تهران در سال 94-93 انجام شده است.
مواد و روش‌ کار: در این مطالعه مورد شاهدی،‌160 نفر خانم مراجعه‌کننده به درمانگاه زنان بیمارستان ولیعصر شهر تهران در سال 1393-1394 به‌صورت در دسترس وارد مطالعه شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه مورد و شاهد قرار گرفتند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و چک‌لیست عوامل مرتبط با ابتلا به میوم استفاده شد. درنهایت داده‌ها در نرم‌افزار SPSS16 با آمار توصیفی و آزمون‌های Chi-Square و t-Test و رگرسیون لجستیک چند متغیره مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: میانگین سنی خانم‌های شرکت‌کننده در این مطالعه 34.69±6.57 سال بود. بر اساس داده‌های این مطالعه سن، و تعداد روزهای قاعدگی، سطح سرمی ویتامین دی، سن منارک، فشارخون سیستولیک، سابقه خانوادگی، سابقه مصرف داروهای پیشگیری از بارداری هورمونی، کورتاژ، سابقه بارداری و ابتلا به هیپرتانسیون ارتباط مستقیم و طول مدت سیکل قاعدگی و سن منارک ارتباط معکوس با ابتلا به میوم رحمی داشتند (P-value<0.05).
بحث و نتیجه‌گیری: برخی عوامل مرتبط با بروز میوم مانند سابقه خانوادگی و ویژگی‌های قاعدگی شخص قابل مداخله نیست، بااین‌وجود مداخلاتی مانند کاهش وزن،‌ اجتناب از مصرف داروهای پیشگیری از بارداری هورمونی، مصرف ویتامین دی، کنترل فشارخون می‌تواند باعث کاهش احتمال ابتلا به میوم گردد.
متن کامل [PDF 461 kb]   (494 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) | موضوع مقاله: زنان و زایمان

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.