دوره 31، شماره 7 - ( مهر 1399 )
جلد 31 شماره 7 صفحات 524-515 |
برگشت به فهرست نسخه ها
کارشناس ارشد، گروه بیومکانیک و آسیب شناسی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران (نویسنده مسئول) ، seyedhassan@outlook.com
چکیده: (3054 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: سندرم گیرافتادگی شانه شایع‌ترین آسیب، علت محدودیت حرکتی و درد در ناحیه شانه می‌باشد. هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی اثر هشت هفته تمرینات متمرکز کتف بر درد، فعالیت الکتریکی عضلات منتخب شانه و عملکرد اندام فوقانی مردان والیبالیست دارای سندرم گیرافتادگی شانه بود.
مواد و روش کار: در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده 30 مرد والیبالیست دانشگاهی مبتلا به سندرم گیرافتادگی شانه به‌عنوان نمونه، به‌صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری تمرین و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین، 24 جلسه (هشت هفته) به مدت 6۰ دقیقه در هر جلسه به تمرینات متمرکز کتف پرداخت. داده‌های پیش و پس‌آزمون درد شانه، فعالیت الکتریکی عضلات منتخب شانه و عملکرد اندام فوقانی در دو گروه اندازه‌گیری شد. برای نرمال بودن داده‌ها آز آزمون شاپیرو-ویلک و برای تجزیه تحلیل داده‌ها از آنالیز واریانس با اندازه‌گیری مکرر و تی زوجی درون‌گروهی در سطح معناداری 05/0 ≥ α استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد که تمرین متمرکز کتف باعث کاهش درد (001/0≥P)، افزایش فعالیت عضلات فوق خاری (001/0≥P)، ذوزنقه تحتانی (001/0≥P) و دندانه‌ای قدامی (001/0≥P) در مهارت اسپک والیبال و افزایش عملکرد اندام فوقانی در تست وای بالانس (001/0≥P) شده است، درحالی‌که در گروه کنترل تغییر معناداری مشاهده نشد.
بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج تحقیق، استفاده از تمرینات متمرکز کتف بر درد، فعالیت الکتریکی عضلات منتخب شانه و عملکرد اندام فوقانی والیبالیست‌های مبتلا به سندرم گیر افتادگی شانه را می‌توان توصیه کرد.
مواد و روش کار: در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده 30 مرد والیبالیست دانشگاهی مبتلا به سندرم گیرافتادگی شانه به‌عنوان نمونه، به‌صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری تمرین و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین، 24 جلسه (هشت هفته) به مدت 6۰ دقیقه در هر جلسه به تمرینات متمرکز کتف پرداخت. داده‌های پیش و پس‌آزمون درد شانه، فعالیت الکتریکی عضلات منتخب شانه و عملکرد اندام فوقانی در دو گروه اندازه‌گیری شد. برای نرمال بودن داده‌ها آز آزمون شاپیرو-ویلک و برای تجزیه تحلیل داده‌ها از آنالیز واریانس با اندازه‌گیری مکرر و تی زوجی درون‌گروهی در سطح معناداری 05/0 ≥ α استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد که تمرین متمرکز کتف باعث کاهش درد (001/0≥P)، افزایش فعالیت عضلات فوق خاری (001/0≥P)، ذوزنقه تحتانی (001/0≥P) و دندانه‌ای قدامی (001/0≥P) در مهارت اسپک والیبال و افزایش عملکرد اندام فوقانی در تست وای بالانس (001/0≥P) شده است، درحالی‌که در گروه کنترل تغییر معناداری مشاهده نشد.
بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج تحقیق، استفاده از تمرینات متمرکز کتف بر درد، فعالیت الکتریکی عضلات منتخب شانه و عملکرد اندام فوقانی والیبالیست‌های مبتلا به سندرم گیر افتادگی شانه را می‌توان توصیه کرد.
نوع مطالعه: کارآزمایی بالینی |
موضوع مقاله:
طب فیزیکی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |