دوره 31، شماره 4 - ( تیر 1399 )                   جلد 31 شماره 4 صفحات 294-282 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران (نویسنده مسئول) ، alibanaeifar@yahoo.com
چکیده:   (3719 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: PGC-1a از مهم‌ترین تنظیم‌کننده‌ای بیوژنز میتوکندریای قلب است که نقش اساسی را در فرایندهای اکسیداسیون چربی دارا می‌باشد. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر تمرین اینتروال شدید (HIIT) و تمرین استقامتی کم شدت (LIET) بر بیان ژن PGC-1a و محتوای TG قلبی در رت‌های مبتلا به بیماری کبد چرب غیرالکلی (NAFLD) بود.
مواد و روش کار: مطالعه حاضر به‌صورت تجربی بر روی 40 موش صحرایی نر نژاد ویستار انجام شد. موش‌ها به‌صورت تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. گروه‌های کنترل، تمرین استقامتی کم شدت و تمرین اینتروال شدید که به مدت 16 هفته غذای پرچرب مصرف کردند و سپس به دو گروه تمرینی به مدت 8 هفته تمرینات ورزشی داده شد. همچنین گروهشم که در این مدت از غذای استاندارد استفاده نمود. در پایان میزان بیان PGC-1a و میزان چربی درون بافتی قلب 4 گروه اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد میزان بیان PGC-1a پس از تمرینات استقامتی کم شدت و تمرین اینتروال شدید در بافت قلب موش‌های صحرایی نر مبتلا به چاقی افزایش یافت. همچنین هر دو نوع تمرین تناوبی شدید و تمرین استقامتی کم شدت باعث کاهش معنی‌دار محتوای چربی بافت قلبی شد (05/0 P<).
بحث و نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد تمرینات ورزشی می‌تواند باعث افزایش بیان PGC-1a و کاهش محتوای تری گلیسیرید بافت قلب در افرادی شود که مبتلا به بیماری کبد چرب غیرالکلی هستند که این امر حاکی از آن است که تمرینات ورزشی می‌تواند به‌عنوان یک درمان غیر دارویی برای این افراد مورداستفاده قرار گیرد.
متن کامل [PDF 3484 kb]   (960 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) | موضوع مقاله: فیزیولوژی ورزشی

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.