دوره 31، شماره 6 - ( شهریور 1399 )
جلد 31 شماره 6 صفحات 432-423 |
برگشت به فهرست نسخه ها
استادیار گروه بیهوشی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، واحد توسعه تحقیقات بالینی بیمارستان امام خمینی (ره)، ارومیه، ایران (نویسنده مسئول) ، nazlikarami@yahoo.com
چکیده: (5079 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: لرز پس از عمل جراحی یکی از عوارض شایع جراحی در اتاق بهبودی است که میزان بروز آن در گزارش‌های مختلف حدود 60-50 درصد گزارش شده است. لرز پس از عمل معمولاً به دنبال هیپوترمی ناخواسته حین عمل ایجاد می‌شود. یک علت مهم لرز پس از عمل اختلال در عملکرد ترمورگولاتوری است
مواد و روش کار: در این مطالعه 90 بیماران کاندید سزارین انتخابی به‌صورت تصادفی و مساوی در یکی از دو گروه قرار گرفتند. این کار به‌وسیله تکنسین بیهوشی که هیچ دخالتی در مطالعه ندارد، انجام شد. نه متخصص بیهوشی و نه بیماران از داروهای دریافتی اطلاعی نداشته و بررسی لرز و شدت آن توسط فردی که از نحوه مطالعه آگاه نمی‌باشد. انجام گرفت.
یافته‌ها: در حین عمل: بین فراوانی لرز در گروه مداخله (فنتانیل) با گروه دارونما (بدون فنتانیل) اختلاف معنی‌داری وجود دارد (001/0 < P). بین شدت لرز در دو گروه اختلاف معنی‌داری وجود ندارد (450/0 = P). بین استفراغ در گروه مداخله (فنتانیل) با گروه دارونما (بدون فنتانیل) اختلاف معنی‌داری وجود ندارد (184/0 = P). بین تهوع در گروه مداخله (فنتانیل) با گروه دارونما (بدون فنتانیل) اختلاف معنی‌داری وجود دارد (003/0 = P). در ریکاوری: طبق آزمون Fisher Exact test از 45 بیمار گروه F، 5 نفر (1/11 درصد) در ریکاوری لرز داشتند و 40 نفر (9/88) لرز نداشتند. از 45 بیمار گرو S، 18 نفر (40 درصد) در ریکاروی لرز داشتند و 27 نفر (60 درصد) لرز نداشتند. بین فراوانی استفراغ در گروه مداخله (فنتانیل) با گروه دارونما (بدون فنتانیل) اختلاف معنی‌داری دیده نشد. بین زمان استفراغ در گروه مداخله (فنتانیل) با گروه دارونما (بدون فنتانیل) اختلاف معنی‌داری وجود ندارد (659/0 = P). بین خارش در گروه مداخله (فنتانیل) با گروه دارونما (بدون فنتانیل) اختلاف معنی‌داری وجود دارد (001/0 < P).
بحث و نتیجه‌گیری: در حین عمل و ریکاوری لرز و تهوع کم‌تری و خارش بیشتری در گروه دریافت‌کننده فنتانیل نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. بنابراین اضافه نمودن 25 میکروگرم فنتانیل به داروی لوکال آنستیک حین انجام بی‌حسی اسپینال در عمل جراحی سزارین به‌طور مؤثری باعث کاهش (بیش از 80 درصد) لرز حین عمل و بعدازآن می‌گردد.
مواد و روش کار: در این مطالعه 90 بیماران کاندید سزارین انتخابی به‌صورت تصادفی و مساوی در یکی از دو گروه قرار گرفتند. این کار به‌وسیله تکنسین بیهوشی که هیچ دخالتی در مطالعه ندارد، انجام شد. نه متخصص بیهوشی و نه بیماران از داروهای دریافتی اطلاعی نداشته و بررسی لرز و شدت آن توسط فردی که از نحوه مطالعه آگاه نمی‌باشد. انجام گرفت.
یافته‌ها: در حین عمل: بین فراوانی لرز در گروه مداخله (فنتانیل) با گروه دارونما (بدون فنتانیل) اختلاف معنی‌داری وجود دارد (001/0 < P). بین شدت لرز در دو گروه اختلاف معنی‌داری وجود ندارد (450/0 = P). بین استفراغ در گروه مداخله (فنتانیل) با گروه دارونما (بدون فنتانیل) اختلاف معنی‌داری وجود ندارد (184/0 = P). بین تهوع در گروه مداخله (فنتانیل) با گروه دارونما (بدون فنتانیل) اختلاف معنی‌داری وجود دارد (003/0 = P). در ریکاوری: طبق آزمون Fisher Exact test از 45 بیمار گروه F، 5 نفر (1/11 درصد) در ریکاوری لرز داشتند و 40 نفر (9/88) لرز نداشتند. از 45 بیمار گرو S، 18 نفر (40 درصد) در ریکاروی لرز داشتند و 27 نفر (60 درصد) لرز نداشتند. بین فراوانی استفراغ در گروه مداخله (فنتانیل) با گروه دارونما (بدون فنتانیل) اختلاف معنی‌داری دیده نشد. بین زمان استفراغ در گروه مداخله (فنتانیل) با گروه دارونما (بدون فنتانیل) اختلاف معنی‌داری وجود ندارد (659/0 = P). بین خارش در گروه مداخله (فنتانیل) با گروه دارونما (بدون فنتانیل) اختلاف معنی‌داری وجود دارد (001/0 < P).
بحث و نتیجه‌گیری: در حین عمل و ریکاوری لرز و تهوع کم‌تری و خارش بیشتری در گروه دریافت‌کننده فنتانیل نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. بنابراین اضافه نمودن 25 میکروگرم فنتانیل به داروی لوکال آنستیک حین انجام بی‌حسی اسپینال در عمل جراحی سزارین به‌طور مؤثری باعث کاهش (بیش از 80 درصد) لرز حین عمل و بعدازآن می‌گردد.
نوع مطالعه: کارآزمایی بالینی |
موضوع مقاله:
بیهوشی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |