دوره 30، شماره 6 - ( شهریور 1398 )                   جلد 30 شماره 6 صفحات 501-487 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

ehsani far M, habibi maleki A, tofighi A, khadem ansari M H, tolouei azar J. EVALUATION OF HEPATOKINE AND LIVER ENZYMES CHANGES IN OBESE RATS WITH THE HIGH-FAT DIET TO DIFFERENT TRAINING MODALITIES: AN EXPERIMENTAL STUDY. Studies in Medical Sciences 2019; 30 (6) :487-501
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-4807-fa.html
احسانی فر مهسا، حبیبی ملکی عارف، توفیقی اصغر، خادم انصاری محمد حسن، طلوعی آذر جواد. بررسی تغییرات هپتوکاین‌ها و آنزیم‌های کبدی رت‌های نر چاق شده با رژیم غذایی پرچرب به مدالیته‌های مختلف تمرینی: یک مطالعه تجربی. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1398; 30 (6) :487-501

URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-4807-fa.html


دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران (نویسنده مسئول) ، a.tofighi@urmia.ac.ir
چکیده:   (3505 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: تمرین ورزشی با تعدیل هپتوکاین‌ها، از اختلالات پاتولوژیکی کبد ناشی از تجمع چربی مقابله می‌کند. لذا، هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین هوازی با شدت بالا HICT))، تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) و تمرین هوازی با شدت متوسط (MICT) بر مقادیر Fetuin-A، FGF-21 و آنزیم‌های کبدی رت‌های چاق شده با غذای پرچرب بود.
مواد و روش کار: 25 سر رت نر نژاد ویستار در 5 گروه 5 تایی: 1) کنترل سالم، 2) کنترل رژیم غذایی پرچرب (HFD)، 3) HICT، 4) HIIT و 5) MICT قرار گرفتند. به‌جز گروه کنترل سالم، همه رت‌ها به مدت 12 هفته تحت رژیم غذایی پرچرب قرار گرفتند و سپس رت‌های گروه تمرینی به مدت 12 هفته، 5 جلسه در هفته تمرین کردند. مقادیر Fetuin-A و FGF-21 به روش الایزا اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری t همبسته و ANOVA یک‌راهه در سطح معنی‌داری 05/0P تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج آزمون آماری ANOVA یک‌راهه نشان داد بین مقادیر Fetuin-A (001/0P= و 670/7F=) و FGF-21 (010/0P= و 394/4F=) گروه‌های پژوهش تفاوت معنی‌داری وجود داشت. همچنین، مشخص شد که روش‌های مختلف تمرینی تأثیرات متفاوتی بر هپتوکاین‌ها (MICT: کاهش معنی‌دار Fetuin-A و HICT: افزایش معنی‌دار FGF-21) و تأثیر یکسانی بر ALT و AST دارند. گروه کنترل HFD سبب افزایش معنی‌دار آنزیم‌های کبدی نسبت به گروه سالم شد (001/0P=). بااین‌حال، تمام گروه‌های ورزشی سبب کاهش معنی‌دار این آنزیم‌ها نسبت به گروه کنترل HFD شدند (برای تمام گروه‌ها، 001/0P=).
بحث و نتیجه‌گیری: تمرینات MICT بیشتر قادر به کنترل تخریبات کبدی نظیر کنترل Fetuin-A برای جلوگیری از مقاومت انسولین بوده، درصورتی‌که تمرینات با شدت بالاتر نظیر HICT قادر به افزایش عوامل مثبت نظیر FGF-21 می‌باشد که به‌خوبی فعالیت آنزیم‌های کبدی را نیز تعدیل می‌کند. درنتیجه به نظر می‌رسد افراد چاق برای جلوگیری از کبد چرب بهتر است بیشتر از تمرینات با شدت متوسط به بالاتر استفاده کنند.
متن کامل [PDF 605 kb]   (1912 دریافت)    
نوع مطالعه: کارآزمایی بالینی | موضوع مقاله: فیزیولوژی ورزشی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله مطالعات علوم پزشکی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Studies in Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb