دوره 30، شماره 4 - ( تیر 1398 )
جلد 30 شماره 4 صفحات 267-255 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانش یار دانشکده علوم پزشکی نیشابور، مرکز تحقیقات بیماریهای غیرواگیر، نیشابور، ایران (نویسنده مسئول) ، aminisani_n@hotmail.com
چکیده: (4364 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: سالمندی، با تغییرات فرسایشی تدریجی در بیشتر دستگاه‌ها و عملکردهای فیزیولوژیک بدن همراه است. هدف مطالعه حاضر بررسی عملکرد حرکتی و عوامل مرتبط با آن در افراد 50 سال و بالاتر شهر بوکان سال 1396 هست.
مواد و روش کار: در این مطالعه مقطعی 1201 فرد 50 سال و بالاتر بهصورت نمونهگیری طبقه‌ای از مراکز بهداشتی- درمانی شهر بوکان وارد مطالعه شدند. اطلاعات جمع‌آوری‌شده شامل خصوصیات دموگرافیک، وضعیت اقتصادی -اجتماعی، سقوط، وضعیت بینایی و شنوایی، بیماریهای همراه، شاخص توده بدنی (BMI)، فعالیت فیزیکی (PASE)، حمایت اجتماعی (DSSI)، وضعیت شناختی (MMSE)، افسردگی (CES-D-10) و نیز ارزیابی عملکرد حرکتی توسط سنجش زمان انجام آزمون برخاستن و راه رفتن (TUG) و محدودیت حرکتی با پرسشنامه 10 سؤالی (MOS-PF) از بدون محدودیت تا دارای محدودیت شدیدی مورد ارزیابی قرار گرفتند. به‌منظور تحلیل نتایج از آزمون‌های تحلیل واریانس، رگرسیون خطی و لجستیک استفاده شد.
یافته‌ها: میانگین عملکرد حرکتی در بین افراد 53/3/±7/10 ثانیه بود، 2/14 درصد افراد دارای محدودیت حرکتی شدید بودند. نتایج نشان داد که متغیرهای BMI، فعالیت فیزیکی، ترس از سقوط، وضعیت اقتصادی و وضعیت شغلی ارتباط معنی‌دار با عملکرد حرکتی داشتند (به ترتیب 148/0، 0140/0، 3/0، 495/1- 638/1β=). همچنین سن، جنس، اختلال شناختی، افسردگی، حمایت اجتماعی، وضعیت بینایی ارتباط معنی‌دار با محدودیت حرکتی نشان داد (به ترتیب 048/1،.415/0، 922/0، 357/0، 929/0، 631/0 OR =).
بحث و نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می‌دهد که عوامل روان‌شناختی، دموگرافیک- اجتماعی از پیش‌بینی کننده‌های قابل‌اعتماد بر عملکرد و محدودیت حرکتی و درنتیجه استقلال و کیفیت زندگی افراد 50 سال و بالاتر است. بنابراین به نظرمی رسد که بهبود عوامل تعیین‌کننده روش مؤثری برای حفظ عملکرد حرکتی و سلامتی این افراد باشد.
مواد و روش کار: در این مطالعه مقطعی 1201 فرد 50 سال و بالاتر بهصورت نمونهگیری طبقه‌ای از مراکز بهداشتی- درمانی شهر بوکان وارد مطالعه شدند. اطلاعات جمع‌آوری‌شده شامل خصوصیات دموگرافیک، وضعیت اقتصادی -اجتماعی، سقوط، وضعیت بینایی و شنوایی، بیماریهای همراه، شاخص توده بدنی (BMI)، فعالیت فیزیکی (PASE)، حمایت اجتماعی (DSSI)، وضعیت شناختی (MMSE)، افسردگی (CES-D-10) و نیز ارزیابی عملکرد حرکتی توسط سنجش زمان انجام آزمون برخاستن و راه رفتن (TUG) و محدودیت حرکتی با پرسشنامه 10 سؤالی (MOS-PF) از بدون محدودیت تا دارای محدودیت شدیدی مورد ارزیابی قرار گرفتند. به‌منظور تحلیل نتایج از آزمون‌های تحلیل واریانس، رگرسیون خطی و لجستیک استفاده شد.
یافته‌ها: میانگین عملکرد حرکتی در بین افراد 53/3/±7/10 ثانیه بود، 2/14 درصد افراد دارای محدودیت حرکتی شدید بودند. نتایج نشان داد که متغیرهای BMI، فعالیت فیزیکی، ترس از سقوط، وضعیت اقتصادی و وضعیت شغلی ارتباط معنی‌دار با عملکرد حرکتی داشتند (به ترتیب 148/0، 0140/0، 3/0، 495/1- 638/1β=). همچنین سن، جنس، اختلال شناختی، افسردگی، حمایت اجتماعی، وضعیت بینایی ارتباط معنی‌دار با محدودیت حرکتی نشان داد (به ترتیب 048/1،.415/0، 922/0، 357/0، 929/0، 631/0 OR =).
بحث و نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می‌دهد که عوامل روان‌شناختی، دموگرافیک- اجتماعی از پیش‌بینی کننده‌های قابل‌اعتماد بر عملکرد و محدودیت حرکتی و درنتیجه استقلال و کیفیت زندگی افراد 50 سال و بالاتر است. بنابراین به نظرمی رسد که بهبود عوامل تعیین‌کننده روش مؤثری برای حفظ عملکرد حرکتی و سلامتی این افراد باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) |
موضوع مقاله:
اپیدمیولوژی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |