دوره 29، شماره 5 - ( ماهنامه مرداد 1397 )
جلد 29 شماره 5 صفحات 326-317 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات چاقی مادر و کودک، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران ، nvalizadeh2008@gmail.com
چکیده: (5131 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: چاقی یکی از مهم‌ترین بیماری‌هاست که رشد فزاینده داشته و باعث مشکلات جسمی و روانی مختلف می‌گردد. در مطالعات متعدد ارتباط بین چاقی و افسردگی مورد بحث است. این مطالعه جهت بررسی این ارتباط در زنان مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی شهر ارومیه صورت گرفت.
مواد و روش کار: این مطالعه مقطعی روی 637 زن با محدوده سنی 65-16 سال مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی ارومیه انجام گرفت. قد، وزن و BMI آن‌ها محاسبه گردید و در پرسشنامه ثبت شد. جهت بررسی علائم افسردگی از پرسشنامه بک استفاده شد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS16 و آزمون‌های Independent sample T-test، , Chi-square test Log linear و ANOVA test مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفت و سطح آماری کم‌تر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: در جمعیت موردمطالعه با افزایش BMI نمره افسردگی به‌طور معنی‌دار افزایش یافته است (015/0, P = 096/0r=). همچنین همبستگی بین سن و نمره افسردگی برابر 115/0 و ازنظر آماری معنی‌دار بود (004/0 P =). میانگین نمره افسردگی در گروه زنان چاق و دارای اضافه‌وزن در مقایسه با زنان با BMI نرمال و پایین بالاتر بود و این تفاوت ازنظر آماری معنی‌دار بود (001/0 P =).
بحث و نتیجه‌گیری: با افزایش نمایه توده بدنی افسردگی به‌طور معنی‌داری افزایش می‌یابد. مطالعات بیشتری در مورد رابطه چاقی و افسردگی در زنان و نیز عوامل احتمالی مرتبط با آن، مانند شغل، رضایت آن‌ها از ظاهر بدن، زندگی بی‌تحرک و وضعیت خانوادگی و اجتماعی و همچنین آموزش کافی جهت بالا بردن آگاهی زنان از عوارضی که چاقی و اضافه‌وزن در پی دارند توصیه می‌شود.
مواد و روش کار: این مطالعه مقطعی روی 637 زن با محدوده سنی 65-16 سال مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی ارومیه انجام گرفت. قد، وزن و BMI آن‌ها محاسبه گردید و در پرسشنامه ثبت شد. جهت بررسی علائم افسردگی از پرسشنامه بک استفاده شد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS16 و آزمون‌های Independent sample T-test، , Chi-square test Log linear و ANOVA test مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفت و سطح آماری کم‌تر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: در جمعیت موردمطالعه با افزایش BMI نمره افسردگی به‌طور معنی‌دار افزایش یافته است (015/0, P = 096/0r=). همچنین همبستگی بین سن و نمره افسردگی برابر 115/0 و ازنظر آماری معنی‌دار بود (004/0 P =). میانگین نمره افسردگی در گروه زنان چاق و دارای اضافه‌وزن در مقایسه با زنان با BMI نرمال و پایین بالاتر بود و این تفاوت ازنظر آماری معنی‌دار بود (001/0 P =).
بحث و نتیجه‌گیری: با افزایش نمایه توده بدنی افسردگی به‌طور معنی‌داری افزایش می‌یابد. مطالعات بیشتری در مورد رابطه چاقی و افسردگی در زنان و نیز عوامل احتمالی مرتبط با آن، مانند شغل، رضایت آن‌ها از ظاهر بدن، زندگی بی‌تحرک و وضعیت خانوادگی و اجتماعی و همچنین آموزش کافی جهت بالا بردن آگاهی زنان از عوارضی که چاقی و اضافه‌وزن در پی دارند توصیه می‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) |
موضوع مقاله:
روانپزشکی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |