مقدمه :تومرهای عضله صاف رحم شایعترین نئوپلاسم انسان هستند. تقسیمبندی بالینی این تومرها بهصورت خوش خیم و بدخیم میباشد ولی گروه دیگری از ضایعات تحت عنوان ( STUMP ) وجود دارند که قرار دادن آنها در یکی از این دو دسته مشکل است و افتراق این تومرها از یکدیگر، به اتکا رنگآمیزی H&E مشکل است. هدف این مطالعه یافتن بیومارکرهای عینی برای افتراق و بررسی مقایسهای مارکرهای پرولیفراسیون در سه گروه تومرهای مذکور میباشد.
مواد و روش کار: در هر گروه از تومورهای فوق، تعداد 21نمونه بهصورت تصادفی از آزمایشگاههای پاتولوژی انتخاب و با استفاده از رنگآمیزی AgNOR و نیز IHC از نظر بروز مارکر Ki_67 بررسی شدند.
یافتهها : Ki-67 در (15/63%) موارد لیومیوسارکوم، (76/4%) موارد STUMP و (0%) لیومیومها بروز یافت. تفاوت معنیداری از لحاظ میزان بروز Ki_67 بین گروه لیومیوسارکوم و STUMP ( P<0.0001 ) و همچنین بین لیومیوسارکوم و لیومیوم ( P<.0001 ) مشاهده شد. میانگین تعداد نقاط AgNOR در مورد
نمونههای تومر خوش خیم عضله صاف رحم، ( STUMP ) و لیومیوسارکوم بهترتیت 03/0±55/2 و 66/0±04/4 و 13/0±12/8 بود. مقایسه میانگین بین هر سه گروه اصلی, اختلاف معنیداری را نشان داد ( P<0.0001 ).
بحث و نتیجهگیری: مارکرهای پرولیفراسیون AgNOR و Ki-67 ، تفاوت میانگین معنیداری را بین لیومیوسارکوم و تومرهای عضله صاف رحمی با پتانسیل بدخیمی نامشخص نشان داد. با توجه به اینکه افتراق بین لیومیوسارکوم و STUMP در برخی موارد مشکلساز است یافتن بیومارکرهای Objective که بهطور واضح تعیین کننده تشخیص ضایعه باشد، ضروری بهنظر میآید. تحقیق حاضر، مارکر Ki-67 و AgNOR را که روشی ساده، مطمئن و کم هزینه میباشد، جهت افتراق تومرهای دارای رفتار خوش خیم از تومرهای بدخیم عضله صاف رحم، پیشنهاد مینماید.
کلید واژهها : مناطق سازمان دهنده هستک، نقاط AgNOR ، تومر عضله صاف رحم، Ki-67
مجله پزشکی ارومیه، دوره بیستم، شماره دوم، ص 116-111، تابستان 1388
آدرس مکاتبه: کرمانشاه، بلوار زکریای رازی، مرکز آموزشی و درمانی امام رضا (ع)، مرکز تحقیقات مولکولارپاتولوژی، تلفن: داخلی2069،
31-4276330-0831، تلفن همراه: 09188329445
Email: shmmadani@yahoo.com
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |