دوره 28، شماره 11 - ( ماهنامه بهمن 1396 )                   جلد 28 شماره 11 صفحات 723-715 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
چکیده:   (3582 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: پیش‌زمینه و هدف: رفتار­های پرخطر جنسی از علل مساعدکننده عفونت‌های منتقله از راه جنسی به شمار می­آید که یکی از این عفونت­ها مایکوپلاسما هومینیس می­باشد. مطالعه حاضر باهدف تعیین بررسی فراوانی سرولوژیک مایکوپلاسما هومینیس و عوامل مؤثر بر آن در مراجعه­کنندگان با رفتار پرخطر جنسی به کلینیک بیماری­های رفتاری شهر ارومیه در سال 1395-1394 انجام شد.
مواد و روش‌ کار: در این مطالعه مورد-شاهدی، 140 مراجعه­کننده به مرکز بیماری­های رفتاری شهرستان ارومیه به روش نمونه­گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. همچنین 140 نفر نیز به‌عنوان گروه شاهد موردبررسی قرار گرفتند. برای همه نمونه­ها پرسشنامه تکمیل و 5 سی‌سی خون جهت تعیین سطح سرولوژی آنتی­بادی­های ضد مایکوپلاسما هومینیس گرفته شد. آزمایش­ها با استفاده از روش ایمنوفلورسانس بررسی شدند. جهت تجزیه‌و‌تحلیل اطلاعات از نرم‌افزار SPSS نسخه 18 و آمار توصیفی و کای دو استفاده شد. سطح معنی‌داری، کم‌تر از 05/0 در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: : در مطالعه حاضر از بین مراجعه‌کنندگان با رفتار پرخطر جنسی، 117 مرد و 23 نفر زن شرکت داشتند که میانگین سنی 5/36 سال (دامنه سنی 56-17 سال) داشتند. بین میزان تحصیلات و وجود آنتی­بادی­های ضد مایکوپلاسما هومینیس ارتباط معنی‌داری وجود داشت (001/0 P=) ولی بین سایر مشخصات دموگرافیک و هم‌چنین سابقه­ی بروز رفتار­های پرخطر و مخاطره­آمیز و وجود آنتی­بادی ضد مایکوپلاسما هومینیس ارتباط معنی‌داری یافت نشد، همچنین در بین گروه شاهد هیچ ارتباط معنی­داری بین مشخصات دموگرافیک و میزان آنتی­بادی­های ضد مایکوپلاسما هومینیس به دست نیامد (05/0<P).
بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نقش مایکو پلاسما در بروز عفونت‌های دستگاه تناسلی و عوارض حاصل از آن پیشنهاد می‌شود در افراد مراجعه‌کننده با رفتار پرخطر جنسی به کلینیک بیماری‌های رفتاری غربالگری آن جزو برنامه قرار بگیرد.
واژه‌های کلیدی: رفتار پرخطر، عفونت، مایکوپلاسما.
متن کامل [PDF 400 kb]   (1216 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) | موضوع مقاله: میکروبیولوژی

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.