دانشگاه شهید چمران اهواز ، p.ghahramani1393@gmail.com
چکیده: (3983 مشاهده)
پیشزمینه و هدف: تحقیقات قبلی نشان دادهاند که گنادکتومی موشهای صحرایی نر بالغ موجب کاهش حافظه و یادگیری میشود. از طرفی تأثیر مثبت رویکلراید بر حافظه و یادگیری در برخی مطالعات گزارش شده است. لذا هدف از این مطالعه بررسی اثر رویکلراید بر حافظه احترازی غیرفعال در موشهای صحرایی نر گنادکتومی شده در دوره قبل از بلوغ بود.
مواد و روش کار: در این آزمایش 50 سر موش نر در روز 22-21 پس از تولد گنادکتومی شدند و در زمان بلوغ به شش گروه کنترل، گروه شاهد (سالین)، گروه گنادکتومی (سالین) و گروههای گنادکتومی 5، 10 و 20 میلیگرم / کیلوگرم رویکلراید تقسیم شدند. در 77 روزگی، حافظه احترازی غیرفعال توسط دستگاه شاتل باکس موردبررسی قرار گرفت. رویکلراید 5، 10 و 20 میلیگرم / کیلوگرم بهصورت درون صفاقی نیم ساعت قبل از آموزش تزریق شد و 24 ساعت بعد مرحله آزمون انجام گرفت.
یافتهها: گنادکتومی مدتزمان توقف در اتاق تاریک را نسبت به گروه شاهد افزایش داد اما این افزایش به سطح معنیداری نرسید. گروههای دریافتکننده رویکلراید 5 و 20 میلیگرم / کیلوگرم نسبت به گروه گنادکتومی شده دریافتکننده سالین کاهش معنیداری در مدتزمان توقف در اتاق تاریک نشان داد (p<0.05).
بحث و نتیجهگیری: یافتههای این تحقیق نشان میدهد که رویکلراید در گنادکتومی شدههای قبل از بلوغ میتواند تخریب حافظه ناشی از گنادکتومی را بهبود بخشد.