دوره 28، شماره 11 - ( ماهنامه بهمن 1396 )                   جلد 28 شماره 11 صفحات 714-708 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشگاه شهید چمران اهواز ، p.ghahramani1393@gmail.com
چکیده:   (3983 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: تحقیقات قبلی نشان داده­اند که گنادکتومی موش‌های صحرایی نر بالغ موجب کاهش حافظه و یادگیری می­شود. از طرفی تأثیر مثبت روی­کلراید بر حافظه و یادگیری در برخی مطالعات گزارش شده است. لذا هدف از این مطالعه بررسی اثر روی­کلراید بر حافظه احترازی غیرفعال در موش‌های صحرایی نر گنادکتومی شده در دوره قبل از بلوغ بود.
مواد و روش‌ کار: در این آزمایش 50 سر موش نر در روز 22-21 پس از تولد گنادکتومی شدند و در زمان بلوغ به شش گروه کنترل، گروه شاهد (سالین)، گروه گنادکتومی (سالین) و گروه‌های گنادکتومی 5، 10 و 20 میلی­گرم / کیلوگرم روی­کلراید تقسیم شدند. در 77 روزگی، حافظه احترازی غیرفعال توسط دستگاه شاتل باکس موردبررسی قرار گرفت. روی­کلراید 5، 10 و 20 میلی­گرم / کیلوگرم به‌صورت درون صفاقی نیم ساعت قبل از آموزش تزریق شد و 24 ساعت بعد مرحله آزمون انجام گرفت.
یافته‌ها: گنادکتومی مدت‌زمان توقف در اتاق تاریک را نسبت به گروه شاهد افزایش داد اما این افزایش به سطح معنی­داری نرسید. گروه‌های دریافت‌کننده روی­کلراید 5 و 20 میلی­گرم / کیلوگرم نسبت به گروه گنادکتومی شده دریافت‌کننده سالین کاهش معنی­داری در مدت‌زمان توقف در اتاق تاریک نشان داد (p<0.05).
بحث و نتیجه‌گیری: یافته­های این تحقیق نشان می­دهد که روی­کلراید در گنادکتومی شده­های قبل از بلوغ می­تواند تخریب حافظه ناشی از گنادکتومی را بهبود بخشد.
متن کامل [PDF 846 kb]   (1133 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) | موضوع مقاله: فیزیولوژی

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.