دوره 28، شماره 5 - ( ماهنامه مرداد 1396 )                   جلد 28 شماره 5 صفحات 362-353 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

dabagh nikookheslat S, sarisarraf V, salekzamani Y, abdollahpour alni M, fathollahi S. EFFECT OF 12 WEEKS RESISTANCE TRAINING ON NEURAL CONDUCTION IN TYPE 2 DIABETES MEN WITH PERIPHERAL NEUROPATHY. Studies in Medical Sciences 2017; 28 (5) :353-362
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-3941-fa.html
دباغ نیکوخصلت سعید، ساری صراف وحید، سالک زمانی یعقوب، عبداله پور آلنی مسعود، فتح الهی سعید. تأثیر 12 هفته تمرین مقاومتی بر هدایت عصبی مردان دیابتی نوع دو مبتلا به نوروپاتی محیطی. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1396; 28 (5) :353-362

URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-3941-fa.html


دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران ، masoudsport326@yahoo.com
چکیده:   (5324 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: با وجود پیشرفت روش­های درمانی و کلینیکی جدید، بیماری دیابت نوع دو به طور گسترده­ای در جهان رو به افزایش می­باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر 12 هفته تمرین مقاومتی بر هدایت عصبی مردان دیابتی نوع دو مبتلا به نوروپاتی محیطی بود.
مواد و روش‌ کار: بیست و دو مرد دیابتی نوع دو به طور مساوی به دو گروه مقاومتی (سن 0/6±4/58 سال، وزن 0/8±7/84 کیلوگرم و سابقه دیابت 2/7±7/13 سال) و کنترل (سن 1/8±2/56 سال، وزن 0/15±5/87 کیلوگرم و سابقه دیابت 7/5±5/14 سال) تقسیم شدند. تمرین مقاومتی شامل دوست از عضلات اصلی بالاتنه و تنه و سه ست از عضلات اصلی پایین­تنه با 8 تا 12 تکرار، سه جلسه در هفته و به مدت 12 هفته بود. قبل و بعد از مداخله، اندازه­گیری­های هدایت عصبی و خونگیری صورت گرفت. داده­ها با استفاده از آزمون شاپیرو-ویلک برای بررسی نرمال بودن و تی وابسته و مستقل برای مقایسه تغییرات درون گروهی و بین گروهی آنالیز شدند.
یافته‌ها: میانگین سرعت هدایت عصب پرونئال و تیبیال و آمپلی­تود پتانسیل عمل عصب سورال و تیبیال در گروه مقاومتی به طور معنی­داری افزایش یافت (05/0P<)، همچنین سرعت هدایت عصب سورال در گروه کنترل به طور معنی­داری کاهش یافت (05/0P<). علاوه بر این، دامنه تغییرات سرعت هدایت عصب سورال و تیبیال و آمپلی­تود پتانسیل عمل عصب سورال و تیبیال در دو گروه تفاوت معنی­داری داشت (05/0P<).
بحث و نتیجه‌گیری: تمرین مقاومتی علاوه بر بهبود آمپلی­تود پتانسیل عمل عصب، باعث بهبود سرعت هدایت عصبی نیز می­شود که نهایتاً نشان دهنده مؤثر واقع شدن تمرین مقاومتی بر پارامترهای الکترونوروگرافی اندام تحتانی در کوتاه مدت است.
متن کامل [PDF 539 kb]   (3519 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) | موضوع مقاله: فیزیولوژی ورزشی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله مطالعات علوم پزشکی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Studies in Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb