پیش‌زمینه و هدف: کلبسیلا پنومونیه یکی از دلایل شایع عفونت‌های بیمارستانی ازجمله عفونت مجاری ادراری، تنفسی و زخم می‌باشد. چندین مکانیسم مقاومت به فلوئوروکوئینولون‌ها ازجمله جهش در زیرواحدهای توپوایزومراز IV (parC و parE) پیشنهاد شده است. هدف از این مطالعه بررسی جهش‌های ژن parC در جدایه‌های کلبسیلا پنومونیه مقاوم به سیپروفلوکساسین در استان گیلان بود.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه 40 سویه کلبسیلا پنومونیه از چندین بیمارستان و آزمایشگاه در رشت و لاهیجان جداسازی شد و به کمک روش‌های بیوشیمیایی تعیین هویت شدند. حساسیت و مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌های سیپروفلوکساسین، ایمی‌پنم، آمیکاسین، سفکسیم، سفوتاکسیم، سفالکسین، جنتامایسین و نالیدیکسیک اسید تعیین گردید. به روش کربی بوئر و MIC تعیین گردید. سپس به روش PCR- سکونسینگ جهش‌های ژن parC در جدایه‌های مقاوم به سیپروفلوکساسین بررسی گردید.

یافته‌ها: 15 درصد جدایه‌ها به همه هشت آنتی‌بیوتیک مقاوم بودند. سیزده جدایه مقاوم به سیپروفلوکساسین (5/32 درصد ) بودند. بیشترین درصد مقاومت آنتی‌بیوتیکی برای سفالکسین (70 درصد) پیدا شد و کم‌ترین درصد مقاومت آنتی‌بیوتیکی برای جنتامایسین (5/17 درصد ) تعیین شد. آنالیز توالی یابی نشان داد سه جدایه مقاوم به سیپروفلوکساسین دارای جهش‌های بدمعنی L38F و یا E84K در ژن parC بودند.

نتیجه‌گیری: در استان گیلان به نظر می‌رسد جهش‌های parC در ایجاد مقاومت به سیپروفلوکساسین در کلبسیلا پنومونیه از طریق تغییر در تمایل سیپروفلوکساسین به توپوایزومراز IV نقش داشته باشند.