دوره 28، شماره 7 - ( ماهنامه مهر 1396 )                   جلد 28 شماره 7 صفحات 486-480 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران
چکیده:   (13367 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: نوزادان نارس دارای مشکلات تنفسی یا نیازمند مراقبت­های خاص، در بخش مراقبت­های ویژه نوزادان بستری می­شوند. نوزادان ازنظر بالینی باید شرایط ترخیص را داشته باشند. بعلاوه والدین نیز، در زمینه نگهداری نوزادان، آمادگی کافی را کسب کرده باشند. در مورد نوزادان نارس و با وزن پایین، انتظار عوارض بعدی بیشتر از سایر نوزادان است.
مواد و روش کار: نوزادان بستری‌شده در بخش مراقبت­های ویژه، که حداقل 7 روز بستری شوند و والدین آنان، جهت مطالعه انتخاب شدند. بر اساس پرسشنامه طراحی‌شده میزان آمادگی والدین جهت ترخیص، در روزهای اول بستری و روز ترخیص، مورد ارزیابی قرار گرفت و سپس شیرخواران تا سه‌ماهگی، به‌صورت تلفنی پیگیری شدند.
یافته­ها: میانگین آمادگی والدین 121 مورد بستری، در روزهای ابتدایی عدد 38/15، و در روز ترخیص، 19/24 محاسبه شد. نوزادان 43 درصد دختر و 57 درصد پسر بودند که در طی سه ماه پیگیری، 105 مورد (6/86 درصد) به‌ظاهر نرمال بودند و 11 مورد (9 درصد) تأخیر تکاملی خفیف، 1 مورد (8/0 درصد) هیدروسفالی خفیف، 1 مورد (8/0 درصد) هیدروسفالی شدید، 1 مورد (8/0 درصد) بیماری قلبی، 2 مورد (7/1 درصد) مرگ مشاهده شد.
بحث و نتیجه­گیری: در مطالعه ما، آمادگی والدین بعد از آموزش پرستاران، نسبت به آمادگی اولیه تفاوت معنی‌دار داشت (P< 0/001). نوزادان پیگیری شده اغلب تکامل به‌ظاهر نرمال داشتند. بستری مجدد حدود 6/25 درصد بوده و شایع‌ترین علت بستری مجدد، آنمی و در درجه بعدی، آپنه بود. پیگیری کودکان تا حدود 30 ماهگی، وضعیت تکاملی و سایر اختلالات را بهتر مشخص می‌کند.

 
متن کامل [PDF 386 kb]   (1348 دریافت)    
نوع مطالعه: کارآزمایی بالینی | موضوع مقاله: نوزادان

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.