پیشزمینه و هدف: هدف: مطالعات پیشین ثابت کردهاند که پرتودرمانی موجب عوارض جانبی در بدن میشود. به راین اساس، هدف مطالعه حاضر بررسی اثر حفاظتی عصاره زنجبیل بر تغییرات 8-OHdG و TAC ناشی از پرتو گاما در پلاسمای موش صحرایی نر میباشد.
مواد و روشها: در این مطالعه موشها به 7 گروه کنترل، پرتو با دز 2 گری، پرتو با دز 4 گری، پرتو با دز 8 گری، پرتو با دز 2 گری+زنجبیل، پرتو با دز 4 گری+زنجبیل و پرتو با دز 8 گری+زنجبیل تقسیم شدند. به گروههای دریافتکننده زنجبیل به مدت 10 روز پیش از پرتوگیری روزانه mg/kg 50 زنجیل گاواژ شد. 10 روز پس از پرتوگیری از تمامی گروهها خونگیری شد و غلظت 8-OHdG و TAC در پلاسما آنها جهت بررسی استرساکسیداتیو، مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته ها: غلظت 8-OHdG در تمامی گروههای پرتو افزایش یافت و این افزایش در گروههای 4 گری و 8 گری معنیدار) 0.05 (P< بود. مصرف زنجبیل موجب کاهش معنیدار (0.05 (P< 8-OHdG در گروه 8 گری نسبت به گروهی که تنها پرتو دریافت کرده بود، شد. اما مصرف آن در گروههای 2 گری و 4 گری موجب افزایش 8-OHdG گردید. همچنین غلظت TAC در گروههای پرتو کاهش معنیداری) 0.05 (P<داشت و مصرف زنجبیل در گروههای 4 گری و 8 گری موجب افزایش معنیدار (0.05> P) غلظت TAC نسبت به گروههای پرتو شد، این در حالی است که مصرف زنجبیل در گروه 2 گری موجب کاهش TAC گردید.
بحث و نتیجهگیری: مصرف زنجبیل پیش از پرتوگیری با دز 8 گری میتواند موجب کاهش استرس اکسیداتیو و عوارض پرتویی گردد اما استفاده از آن در 2 گری منجر به تشدید عوارض ناشی از پرتو میگردد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |