دوره 29، شماره 10 - ( ماهنامه دی 1397 )
جلد 29 شماره 10 صفحات 745-736 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه علوم پزشکی ارومیه ، ghavamzadeh_s@umsu.ac.ir
چکیده: (7075 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: بااینکه بررسی‌های پیشین، ارتباط معنی‌دار میان بهبود کیفیت زندگی در بیماران ام.اس و دریافت ویتامین B12 یافته‌اند، ولی بررسی‌های مداخله‌ای کنترل‌شده برای اثبات اثربخشی این ویتامین بسیار ناچیز است. به همین دلیل بر آن شدیم تا با انجام این مطالعه، اثر مکمل یاری با ویتامین B12 و اسیدفولیک را بر روی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ام.اس پیش رونده-عودکننده تعیین کنیم.
مواد و روش کار: این کارآزمایی بالینی دوسو کور روی دو گروه 25 نفره از مبتلایان به ام.اس (جمعاً 50 نفر) در مدت دو ماه انجام شد که در آن به گروه مداخله روزانه 5 میلی‌گرم اسیدفولیک و سه نوبت یک میلی‌گرم ویتامین B12 تزریق شد و به گروه دیگر، دارونما به‌صورت قرص و تزریق نرمال سالین داده شد. به‌منظور سنجش کیفیت زندگی از پرسشنامه MSQOL-54 استفاده شد که قبل و بعد از مداخله توسط دو گروه تکمیل گردید. داده‌ها با بکار گیری آزمون‌های آماری کولموگروف اسمیرنوف، تی مستقل، تی زوجی، من ویتنی و ویل کاکسون در نرم‌افزار SPSS نسخه 23 مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: میانگین سنی بیماران در گروه دارونما و مداخله به ترتیب برابر بود با 97/4±52/30 و 99/4±16/30. تجزیه‌وتحلیل در کیفیت زندگی قبل و بعد از مداخله نشان داد که در گروه دارونما در حیطه کیفیت زندگی روانی بهبود معنی‌داری به وجود آمده است (P < 0.05) اما در حیطه کیفیت زندگی جسمانی تفاوت معناداری دیده نشد (P > 0.05) اما در گروه مداخله در هردو حیطه جسمی و روحی کیفیت زندگی اختلاف معناداری پدید آمد (P < 0.05)
بحث و نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد که با افزایش دریافت ویتامین B12 و اسیدفولیک در مبتلایان به ام.اس بهبود قابل‌توجهی در کیفیت زندگی این بیماران به وجود می‌آید که این نتایج همسو با نتایج مطالعات اخیر است. با نمایان شدن نقش بالقوه ویتامین B12 و اسیدفولیک در جنبه‌های جسمانی و روحی، روانی کیفیت زندگی، افزایش دریافت منابع غنی از این دو ویتامین همراه با مداخلات غذایی صحیح در این بیماران توصیه می‌شود.
مواد و روش کار: این کارآزمایی بالینی دوسو کور روی دو گروه 25 نفره از مبتلایان به ام.اس (جمعاً 50 نفر) در مدت دو ماه انجام شد که در آن به گروه مداخله روزانه 5 میلی‌گرم اسیدفولیک و سه نوبت یک میلی‌گرم ویتامین B12 تزریق شد و به گروه دیگر، دارونما به‌صورت قرص و تزریق نرمال سالین داده شد. به‌منظور سنجش کیفیت زندگی از پرسشنامه MSQOL-54 استفاده شد که قبل و بعد از مداخله توسط دو گروه تکمیل گردید. داده‌ها با بکار گیری آزمون‌های آماری کولموگروف اسمیرنوف، تی مستقل، تی زوجی، من ویتنی و ویل کاکسون در نرم‌افزار SPSS نسخه 23 مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: میانگین سنی بیماران در گروه دارونما و مداخله به ترتیب برابر بود با 97/4±52/30 و 99/4±16/30. تجزیه‌وتحلیل در کیفیت زندگی قبل و بعد از مداخله نشان داد که در گروه دارونما در حیطه کیفیت زندگی روانی بهبود معنی‌داری به وجود آمده است (P < 0.05) اما در حیطه کیفیت زندگی جسمانی تفاوت معناداری دیده نشد (P > 0.05) اما در گروه مداخله در هردو حیطه جسمی و روحی کیفیت زندگی اختلاف معناداری پدید آمد (P < 0.05)
بحث و نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد که با افزایش دریافت ویتامین B12 و اسیدفولیک در مبتلایان به ام.اس بهبود قابل‌توجهی در کیفیت زندگی این بیماران به وجود می‌آید که این نتایج همسو با نتایج مطالعات اخیر است. با نمایان شدن نقش بالقوه ویتامین B12 و اسیدفولیک در جنبه‌های جسمانی و روحی، روانی کیفیت زندگی، افزایش دریافت منابع غنی از این دو ویتامین همراه با مداخلات غذایی صحیح در این بیماران توصیه می‌شود.
نوع مطالعه: کارآزمایی بالینی |
موضوع مقاله:
علوم اعصاب
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |