پیشزمینه و هدف: مطالعه حاضر بهمنظور بررسی اثرات تجویز الکل بر روی کیفیت اسپرم و پاتوژنز بافت بیضه طراحی و اجرا شد.
روش کار: 20 قطعه موش سوری نر بالغ بارور به دو گروه کنترل (نرمال سالین) و تست (الکل اتانول به میزان g/kg3 وزن بدن) تقسیم شدند. حیوانات روزانه و به مدت 45 روز الکل و نرمال سالین را به روش گاواژ دریافت کردند. بعد از 45 روز تمام حیوانات بعد از بیهوشی و جابجایی گردن کشتهشده و بافت بیضه جدا و تحت مطالعات هیستوپاتولوژیک قرار گرفت. بهمنظور ارزیابی پارامترهای اسپرم، نمونههای اسپرم از قسمت دمی اپیدیدیم جمعآوری شد (P<0.05).
یافتهها: درصد لولههای منیساز با TDI, SPI و RI مثبت، تعداد سلولهای لیدیک در میلیمتر مربع از بافت بینابینی بیضه و تعداد سلولهای سرتولی به ازا مقطع هر لوله، در گروه الکلی بهطور معنیداری کاهش یافته بود. آنالیز پارامترهای اسپرم با میکروسکوپ نوری نشان داد که تحرک، قدرت زندهمانی و تعداد اسپرمها در گروه الکلی بهطور قابلتوجهی در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافته بود. همچنین درصد اسپرمهایی با DNA آسیبدیده، نابالغ و با مورفولوژی غیرطبیعی بهطور معنیداری در گروه الکلی در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافته بود (P<0.05).
بحث و نتیجهگیری: نتایج نشان داد اتانول پروسه اسپرماتوژنز و اسپرمیوژنز را دچار آسیب کرده و با کاهش کیفیت سمن و اختلال در بافت بیضه باعث ایجاد مشکلات باروری میشود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |