دوره 18، شماره 4 - ( سال هجدهم شماره 4 زمستان 1386 1386 )                   جلد 18 شماره 4 صفحات 656-652 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

THE PRINCIPLES AND MEASURES OF MEDICAL ETHICS AND THE QUANTITY OF THEIR CONSISTENCY WITH ISLAMIC ETHICS. Studies in Medical Sciences 2008; 18 (4) :652-656
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-230-fa.html
اسم حسینی اسم حسینی، صمدزاده سعید، آقازاده جواد. اصول و موازین اخلاق پزشکی و میزان سازگاری آن با مبانی اخلاق اسلامی . مجله مطالعات علوم پزشکی. 1386; 18 (4) :652-656

URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-230-fa.html


، esmhosseini@yahoo.com
چکیده:   (30054 مشاهده)

پیش زمینه و هدف:چهار اصل اخلاق پزشکی یعنی احترام به اختیار انسان Respect for autonomy، سود داشتن کارهاeneficence ، عدم اضرار به دیگران on maleficence  و عدالت justice به قضاوت­های عمومی اطلاق می شوند و به عنـوان پذیرفته های اخـلاقی بررسی اعمـال انسان­هـا مـورد استفـاده و ارزش­یابی قرار می گیرند در این موارد اختلاف نظر زیادی وجود دارد از جمله تعیین قلمرو اختیار و استقلال افرادی که قدرت تشخیص ندارند یا هم چون جنین، نوزادان، بیماران دچار مرگ مغزی، زندانیان و ... که می­تواند پزشک یا تیم پزشکی را در مرحله تصمیم گیری دچار تردید و بحران سازند. به خصوص با توجه به این که تعریف و قلمرو این چهار اصل نسبت به یک جهان بینی با جهان بینی دیگر فرق می کند علی الخصوص در ارتباط با مکتب اخلاق اسلامی بایستی به دقت تبیین شود. در این مقاله سعی شده است بعد از تشریح این اصول به میزان سازگاری آنها با مبانی اخلاق و معارف اسلامی پرداخته شود.

مواد و روش کار:این پژوهش به صورت توصیفی و کتابخانه ای است و سعی شده است پس از توضیح مفاهیم به صورت نظری و مبنایی نکات تشابه و تمایز
به کارگیری اصول پذیرفته شده اخلاق پزشکی با اصول اخلاق و معارف اسلامی شناسایی و تبیین شود.

یافته ها: در بررسی مکاتب اخلاقی گوناگون معلوم شد اصول و موازین چهارگانه اخلاق پزشکی برگرفته از مکتب سودگرایی و سودمندی می باشد و مکتب اخلاقی اسلامی مکتب غایت گرا و وظیفه گرا می باشد. به طوری که در بعضی از مبانی همدیگر را پوشش و در بعضی از مبانی سازگاری لازم را ندارند.

بحث و نتیجه گیری: از آنجایی که دین اسلام یک مکتب غایت گرا و وظیفه گراست و غایت نهایی در کارهای اخلاقی رستگاری و قرب الهی است و انسان دارای دو ساحت وجودی جسم و روح بوده و صاحب کرامت و عزت می باشد و فلسفه وجودی او رسیدن به تکامل و قرب الهی است به همین جهت اخلاق پزشکی در اسلام در چهار چوب پارامترهای است که در دین مبین اسلام بیان شده است و در آن به رعایت تقوی الهی، احساس تکلیف و مسئولیت در مقابل خود، خدا، جامعه، تعالی روح و مراتب وجودی او و نیّت و انگیزه الهی و همچنین لذائذ معنوی تاکید شده است که خود این متغیرها می­تواند بهترین ضمانت اجرایی اصول و موازین اخلاقی در حرفه پزشکی باشد و می تواند نیروهای پزشکی را از تردید و بحران در مراحل تصمیم گیری و اجراء پروژه ها و سوژه های خود درآورده و جبران کننده ضعف­ها و کمبودهای دیگر مکاتب اخلاقی باشد که نوعاً مبتنی بر خواسته های انسانی، لذائذ دنیوی و بهبود زندگی مکانیکی انسان­ها هستند.

متن کامل [PDF 108 kb]   (5890 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) | موضوع مقاله: آناتومی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله مطالعات علوم پزشکی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Studies in Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb