Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

---

پیش زمینه و هدف: ضربه مغزی یکی از شایع ترین دلایل منجر به فوت در حوادث می باشد. در مرگ مغزی بیمار فعالیت های قشر و ساقه مغز خود را از دست داده و احتمال بازگشت مطلقا وجود ندارد. سالانه بیش از پانزده هزار مرگ مغزی در اثر سوانح و تصادفات در کشورمان رخ می دهد و کمتر از 10% آنان جزو اهدا کنندگان عضو می باشند. تعداد پیوند اعضا در کشورمان به دلیل کمبود اعضای اهدایی قابل پیوند، بسیار پایین تر از اروپا و آمریکا بوده و هر سال هزاران نفر جان خود را از دست می دهند. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی در بهار سال 1379 به منظور بررسی نگرش شهروندان20 تا 60 ساله تهرانی به اهدای عضو در مرگ مغزی انجام گرفت. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه خود ساخته و روش نمونه گیری چند مرحله ای استفاده گردید. در این پژوهش جمعا 730 نفر (384 زن و 346 مرد) مورد بررسی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و آزمون های مجذور کای و تی استفاده گردید. یافته ها: تنها حدود 64% افراد تحت بررسی بازگشت به حیات را در مرگ مغزی غیرممکن دانسته اند. حدود 93% این افراد با پیوند اعضا از افراد با مرگ مغزی موافق بودند. نتایج همچنین نشان داد که حدود 88% موافقان با پیوند اعضا، راضی به تکمیل و امضا فرم اهدا عضو بودند. رضایت دهندگان مهم ترین دلایل خود را توجه به بعد انسانی و ثواب اخروی بیان داشتند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده از این پژوهش و تجارب سایر کشورها، آموزش به مردم در جهت افزایش آگاهی به مرگ مغزی و ایجاد نگرش مثبت در اهدای عضو ضروری به نظر می رسد. در ضمن تدوین قوانین منطبق با افزایش آگاهی به مرگ مغزی و ایجاد نگرش مثبت در اهدای عضو و پیوند اعضا توصیه می گردد.

واژه‌های کلیدی: پیوند اعضای اهدای عضو، مرگ مغزی

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---