پیش زمینه و هدف: توجه به مسائل روان‌شناختی می‌تواند سهم به سزایی در ارتقای سلامت بیماران مبتلا به آسم داشته باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش عوامل روان‌شناختی (شامل حساسیت اضطرابی، عاطفه مثبت و منفی، ناگویی خلقی و مؤلفه‌های آن، سلامت روان) در پیش بینی ابتلا به بیماری آسم بود.

مواد و روش‌ها: 78 آزمودنی مبتلا به آسم و 74 آزمودنی غیرمبتلا به آسم که همراه بیمار بودند در این پژوهش شرکت داشتند. ابزارهای پژوهش شامل شاخص حساسیت اضطرابی، مقیاس عاطفه مثبت و منفی، سلامت‌روان (SCL-25) مقیاس ناگویی خلقی20 سؤالی (TAT-20).

یافته‌ها: نتایج تحلیل نشان داد که با کمک متغیرهای فوق می‌توان ابتلا به بیماری آسم را پیش بینی نمود. تابع حاصل 26/0 درصد واریانس تفاوت میان گروه‌ها را تبیین می‌کند. این تابع 4/72درصد افراد دو گروه را به درستی به گروه‌های خود منتسب می‌کند. تحلیل ممیز کام به گام نشان داد که به ترتیب متغیرهای حساسیت اضطرابی و عاطفه مثبت بیش از سایر متغیرها در تمایز دو گروه سهیم هستند.

بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که متغیرهای روان‌شناختی فوق تأثیر مهمی در پیش‌بینی بیماری آسم دارد. بنابراین در پیشگیری و درمان بیماری آسم باید توجه بیشتری به این متغیرها شود.