Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

---

پیش زمینه و هدف: جوش جوانی یا آکنه ولگاریس از شایع ترین بیماری های التهابی پوستی واحدهای پیلو سباسه است که با تشکیل کومدون، پاپول های اریتماتو و پوسچول پدیدار می شود. علت بیماری ناشناخته می باشد. شیوع آن در بزرگسالان 30 تا 60 درصد و پیک سنی آن برای دختران 14-17 سالگی و برای پسران 16-19 سالگی است. از این میان، 15 درصد جوش های شدید و 85 درصد به صورت فیزیولوژیک می باشند معمولا تا نیمه دهه سوم زندگی ادامه دارند و به تدریج بر طرف می شوند. آنتی بیوتیک های سیستمیک به خصوص تتراسیکیلین سالهاست به عنوان درمان انتخابی در درمان آکنه ولگاریس به کار می روند. با توجه به اینکه مصرف طولانی مدت این داروها اغلب همراه با عوارض گوارشی است به نظر می رسد که با جایگزینی آنها با داروهای موضعی بتوان از عوارض آنها کاست.مواد و روش: مطالعه بر روی 100 نفر از دانش آموزان داوطلب در شهر ارومیه انجام گرفت که به روش انتخاب تصادفی به دو گروه 50 نفری تقسیم شدند گروه اول تحت درمان با تتراسیکلین خوراکی با دوز یک گرم در روز و گروه دوم تحت درمان با کلیندامایسین %1 موضعی دو بار در روز به مدت 16 هفته قرار گرفتند.یافته ها: نتایج نشان میدهد که کاربر تتراسایکیلن خوراکی و کلیندامایسین در جمعیت مورد مطالعه تفاوت معنی داری از نظر تعداد کومدون باز و بسته پاپول و پوسچول ندارد. (t=1.2, P=0.6) هم چنین بیشترین تاثیر درمان با تتراسایکلین، در هفته ششم و با کلیندامایسین، در هفته چهارم حاصل شد (r=0.71, P=0.03).بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه و انجام مطالعات وسیع تر در آینده در صورت حصول به نتایج مشابه می توان در درمان جوش جوانی، داروی کلیندامایسین %1 موضعی را جایگزین درمان سیستمیک با تتراسایکلین نمود که این امر موجب جلوگیری از عوارض مصرف دراز مدت تتراسیکلین که عمدتا گوارشی بوده و برای بیماران مشکل آفرین می باشد، می گردد. در ضمن به دلیل مصرف داروهای موضعی، قابلیت پذیرش بیماران نیز در این خصوص بیشتر می باشد.

واژه‌های کلیدی: تتراسیکلین، کلیندامایسین، جوش جوانی

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---