دوره 24، شماره 8 - ( ماهنامه آبان 1392 )                   جلد 24 شماره 8 صفحات 623-617 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Akbari Z, Mohebi S R, Taleghani M Y, Montazer Haghighi M, Vahedi M, Mir Talebi H, et al . THE ASSOCIATION BETWEEN EXONUCLEASE1 GENE POLYMORPHISM T>C (RS1635498) AND RISK OF SPORADIC COLORECTAL CANCER IN AN IRANIAN POPULATION. Studies in Medical Sciences 2013; 24 (8) :617-623
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-1888-fa.html
اکبری زهرا، محبی سیدرضا، طالقانی محمدیعقوب، منتظر حقیقی مهدی، واحدی محسن، میرطالبی هانیه، و همکاران.. ارتباط پلی مورفیسم T>C (rs1635498) ژن اگزونوکلئاز1 و ریسک ابتلا به سرطان روده بزرگ غیر ارثی در یک جمعیت از ایران. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1392; 24 (8) :617-623

URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-1888-fa.html


، مرکز تحقیقات بیماری‌های گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران ، ، srmohebbi@gmail.com
چکیده:   (9923 مشاهده)

پیش زمینه و هدف: یکی از سیستم‌های مهم تعمیر DNA ، سیستم ترمیم جفت بازهای ناجور (MMR) است. موتاسیون در این سیستم می‌تواند منجر به انواع مختلف سرطان شود. اگزونوکلئاز1 (Exo1) تنها اگزونوکلئاز درگیر در سیستم MMR انسانی است. به دلیل نقش خاص Exo1 در سیستم MMR ،این ژن یک فاکتور مستعد کننده در سرطان کلورکتال محسوب می‌شود. چند شکلی‌های تک نوکلئوتیدی ((SNP در افزایش یا کاهش میزان ابتلا به سرطان کلورکتال دخیل هستند. در این مطالعه، به‌منظور دستیابی به بیومارکرهای مستعد کننده سرطان کلورکتال، به بررسی همبستگی پلی‌مورفیسم تک نوکلئوتیدی rs1635498 (C723R) ژن Exo1 و احتمال خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان طالقانی تهران می‌پردازیم.

مواد و روش کار: این مطالعه مورد-شاهدی بر روی 111 بیمار مبتلا به سرطان کلورکتال و 121 فرد سالم که به بیمارستان طالقانی شهر تهران مراجعه کرده بودند انجام گرفت. جهت تعیین ژنوتیپ‌های پلی‌مورفیسم تک نوکلئوتیدیrs1635498  ژن Exo1 از روش PCR-RFLP و آنزیم محدودالاثر HpyCHIV  مورد استفاده قرار گرفت.

یافته‌ها: بر اساس یافته‌ها در حالتی که ژنوتیپ TT به‌عنوان مرجع انتخاب شد، درصد فراوانی ژنوتیپ‌های CC,CT,TT در بیماران مبتلا به سرطان کلورکتال 1/90 ،0/9 ، 9/0 درصد و در گروه کنترل 6/92 ،4/7 ،0/0 درصد بوده و اختلاف معنی‌دار نشان ندادند. درصد فراوانی آلل T در نمونه‌های بیمار، 6/94 درصد و در گروه کنترل 3/96 درصد بود. همچنین درصد فراوانی الل C در نمونه‌های بیمار و کنترل به‌ترتیب، 4/5درصد و 7/3 درصد محاسبه شد.

بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که پلی‌مورفیسم rs1635498 ژن Exo1 با مستعد کردن افراد در ابتلا به سرطان کلورکتال همبستگی نداشته و بنابراین می‌توان نتیجه‌گیری کرد که این پلی‌مورفیسم در افزایش یا کاهش خطر ابتلا به سرطان کلورکتال نقش معناداری ندارد.

 

متن کامل [PDF 178 kb]   (2583 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) | موضوع مقاله: آناتومی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله مطالعات علوم پزشکی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Studies in Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb