پیش زمینه و هدف: دیابت نوع یک، یک اختلال اتوایمیون است که با کاهش شدید یا عدم تولید انسولین در داخل بدن مشخص می‌شود. در فرایند ترشح انسولین از پانکراس ریز مغذی‌های متعددی دخالت دارند که روی مهم‌ترین آن‌ها می‌باشد. در برخی مطالعات اخیر دیده شده که افزایش دفع ادراری روی در بیماران دیابتی وجود دارد. این مطالعه با هدف ارزیابی سطح سرمی روی در کوکان دیابتی شش ماه پس از شروع درمان با انسولین طراحی شد.

.مواد و روش‌ها: در یک مطالعه‌ی مورد- شاهدی سطح سرمی روی 50 کودک مبتلا به دیابت ملیتوس نوع یک که حداقل شش ماه از شروع انسولین درمانی آن‌ها می‌گذشت، با 50 کودک غیردیابتی و سالم مقایسه شدند.

یافته‌ها: میانگین سطح سرمی روی در کودکان دیابتی برابر 27_/19±21_/104 میکروگرم در دسی لیتر و در گروه کنترل 47_/11±32_/105 میکروگرم در دسی لیتر بود که تفاوت آماری معنی داری بین آن‌ها وجود نداشت (72_/0=P). رابطه معنی داری بین هموگلوبین A₁C و سطح سرمی روی یافت نشد (23_/0=P).

بحث و نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این مطالعه سطح روی سرم در کودکان دیابتی در صورت انسولین درمانی مناسب همانند کودکان غیر دیابتی خواهد بود.