پیش زمینه و هدف: چاقی دوران کودکی و نوجوانی علاوه بر عوارض حاد، نقش مهمی در ابتلا به سندرم متابولیک، دیابت نوع 2 و بیماری‌های قلبی عروقی دارد. این موضوع به درستی ثابت شده است که عوامل خطرزای قلبی - عروقی دوران کودکی و نوجوانی می‌تواند خطر بیماری‌های قلبی- عروقی بزرگ‌سالی را پیش بینی کنند و فعالیت ورزشی موجب تغییراتی در این عوامل خطرزا می‌شود. بدین منظور هدف ما بررسی مقایسه پاسخ پلاسمایی TNFα ، CRP ، I L-6 و لکوسیت‌های پسران چاق و معمولی نابالغ نسبت به یک جلسه فعالیت ورزشی کوتاه مدت می‌باشد.

  مواد و روش کار: به همین منظور 20 دانش آموز پسر (14-11 ساله) که کاملاً سالم بودند به طور تصادفی منظم انتخاب شدند و به دو گروه آزمودنی‌های چاق و آزمودنی‌های معمولی تقسیم شدند. آزمودنی‌ها پس از 5 دقیقه گرم کردن، با 65-75 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی خود به مدت 40 دقیقه بر روی دوچرخه کارسنج به فعالیت پرداختند. از آزمودنی‌ها در 3 مرحله قبل، بلافاصله و 1 ساعت بعد از برنامه فعالیت ورزشی نمونه خونی گرفته شد . برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های آماری تی تست مستقل و تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر و آزمون تعقیبی LSD استفاده شد .

  یافته‌ها: یافته‌های حاصل از مقایسه متغیرها در دو گروه چاق و معمولی در مراحل مختلف تفاوت معنی‌داری در مقادیر لنفوسیت، مونوسیت، نوتروفیل و ائوزینوفیل نشان نداد (05/0< p ). ولی مقادیر TNFα ، CRP و IL-6 گروه چاق در مقایسه با گروه معمولی در هر سه زمان به طور معنی‌داری بالاتر بود (05/0> p ).

  نتیجه گیری: یک دوره فعالیت ورزشی با شدت 65 تا 70 درصد VO2max باعث افزایش پاسخ زیرگروه‌های گلبول سفید، افزایش عوامل التهابی نظیر IL-6 کودکان چاق و معمولی نابالغ می‌شود.