پیش زمینه و هدف: ویروس BK متعلق به خانواده پولیوما ویریده می‌باشد که اغلب در دوران کودکی باعث الودگی در انسان می‌شود. این ویروس در کلیه‌ها به صورت نهفته باقی می‌ماند. حضورBKV در ادرار بیماران پیوند کلیه 57-35درصد و در سرم این بیماران 29-6 درصد تخمین زده شده است. حضور تیتر بالای ویروس BK در خون این بیماران عامل اصلی نفروپاتی و در نتیجه باعث اختلال عملکرد بافت پیوندی شده و می‌تواند منجر به دفع آن گردد. هدف از این مطالعه بررسی میزان فعالیت مجدد ویروس BK با روش مولکولی در بیماران کلیوی و ارتباط شیوع آن با ریسک فاکتورهای سن، جنس، مدت زمان بعد از پیوند، مدت زمان دیالیز، داروهای ایمنوساپرسیو، دوره رد حاد پیوند و دیابت در این بیماران است.

مواد و روش‌ها: این مطالعه بر روی 130 بیمار پیوند کلیه مراجعه کننده به درمانگاه نفرولوژی بیمارستان امام خمینی (ره) ارومیه انجام گرفت. دفع ادراری ویروس BK در نمونه‌های ادراری این بیماران با روش واکنش زنجیره‌ای پلی مرازی (PCR) مورد تشخیص قرار گرفت.

یافته‌ها: از 130 نمونه ادرار بیماران پیوند ویروس BK در 26 (20درصد) نمونه از بیماران مثبت بود. میانگین مدت زمان تشخیص ویروس BK در بیماران مثبت در 30 ماه نخست پیوند می‌باشد (01/0=P). رابطه معنی‌داری مابِین فراوانی دفع ویروس BK در ادرار با سن، جنس، مدت زمان بعد از پیوند، مدت زمان دیالیز, داروهای ایمنوساپرسیو، دوره رد حاد پیوند، میزان کراتنین و دیابت مشاهده نگردید.

بحث و نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان دهنده فعالیت ویروس BK در یک پنجم بیماران پیوند کلیه مراجعه کننده به درمانگاه نفرولوژی بیمارستان امام خمینی (ره) ارومیه می‌باشد. تشخیص ویروس BK با روش مولکولی می‌تواند ضمن تشخیص سریع‌تر موجبات پیشگیری از نفروپاتی حاصل از ویروس BK و از دست دادن بافت پیوندی را فراهم آورد.