پیش زمینه و هدف: داشتن خوش‌بینی و خود کارآمدی و اضطراب کم‌تر در موقعیت‌های اجتماعی نقش تعیین کننده‌ای در بهزیستی روان‌شناختی افراد جامعه دارد. در همین راستا هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه اضطراب اجتماعی، خوش‌بینی و خودکارآمدی با بهزیستی روان‌شناختی در دانشجویان بود.

مواد و روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه تبریز می‌باشند که از این تعداد 400 نفر (200 دختر و 200 پسر) به روش نمونه‌گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه اضطراب اجتماعی واتسون، آزمون سبک‌های اسنادی پترسون، مقیاس خودکارآمدی شرر و پرسش‌نامه بهزیستی روان‌شناختی ریف استفاده شد. داده­های پژوهش با روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری توسط SPSS.16 تجزیه تحلیل شدند.

یافته‌ها: نتایج نشان داد بین اضطراب اجتماعی و بهزیستی روان‌شناختی رابطه منفی معناداری وجود دارد ولی بین خوش‌بینی و بهزیستی روان‌شناختی و همچنین بین خودکارآمدی و بهزیستی روان‌شناختی رابطه مثبت معنی­داری وجود دارد. از سویی نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که متغیرهای خوش‌بینی، خودکارآمدی و اضطراب اجتماعی 33 درصد از واریانس بهزیستی روان‌شناختی را تبیین می‌کنند.

بحث و نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌ها، با افزایش دیدگاه‌های خوش‌بینانه و خودکارآمدی و تدوین برنامه‌هایی برای کاهش اضطراب اجتماعی می‌توان بهزیستی روان‌شناختی افراد را بهبود بخشید.